Aleksiej Jawlensky
Aleksiej Jawlensky (1864-1941) był rosyjskim malarzem, uznawanym za jednego z pionierów wczesnego malarstwa abstrakcyjnego. Mieszkał i tworzył w Niemczech i Szwajcarii, będąc członkiem grupy artystycznej Błękitny Jeździec.
Życie i kariera
Jawlensky urodził się jako piąte dziecko pułkownika Gieorgija Jawlenskiego. Po śmierci ojca w wieku 17 lat, porzucił marzenia o studiach artystycznych i wstąpił do szkoły wojskowej. Po przeniesieniu do Sankt Petersburga, rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych. Jego nauczycielką była Marianne von Werefkin, z którą wyjechał do Monachium w 1896 roku.
W 1913 roku Jawlensky uczestniczył w wystawie Błękitnego Jeźdźca, a w 1914 roku udał się do Bordighera, gdzie zaczął malować obrazy o jasnej kolorystyce. Po wybuchu I wojny światowej, razem z Marianną von Werefkin musieli uciekać do Szwajcarii. W 1916 poznał Galkę Scheyer, która stała się jego nową muzą. W latach 20. Jawlensky współtworzył grupę Die Blaue Vier z Wassilym Kandinsky’m i Paulem Klee.
Choroba i ostatnie lata
Po 1927 roku Jawlensky zaczął cierpieć na reumatyzm, co znacznie ograniczyło jego zdolności twórcze. W 1934 roku uzyskał niemieckie obywatelstwo. Z powodu postępującej choroby, jego prace przybrały formę małych abstrakcyjnych portretów, znanych jako „Medytacje”. Ostatecznie, w 1938 roku, był przykuty do łóżka.
Twórczość i wystawy
Jawlensky był artystą, którego prace znalazły się w wielu znaczących kolekcjach, a jego twórczość była uznawana za „sztukę zdegenerowaną” przez reżim hitlerowski, co skutkowało zakazem publikacji. Mimo trudności, jego sztuka zdobyła międzynarodowe uznanie po II wojnie światowej.
Galeria
- Hélène w stroju hiszpańskim (1904)
- Füssen (1905)
- Bretonka (1906)
- Portret tancerza Aleksandra Sakharova (1913)
- Medytacja (1937)
Przypisy
Jawlensky zmarł 15 marca 1941 roku w Wiesbaden, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii sztuki współczesnej.
