„`html
Aleksandra Duńska
Aleksandra Duńska, właściwie Alexandra Caroline Marie Charlotte Louise Julia Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, urodziła się 1 grudnia 1844 roku w Kopenhadze, a zmarła 20 listopada 1925 roku w Sandringham House. Była księżniczką Danii oraz żoną Edwarda VII, królem Wielkiej Brytanii.
Rodzina i wczesne życie
Aleksandra była córką króla Danii Chrystiana IX i Luizy z Hesji-Kassel. Jej rodzeństwo obejmowało braci Fryderyka VIII w Danii i Jerzego I w Grecji oraz siostrę Dagmarę, która została carycą Rosji. Mimo królewskiego pochodzenia, Aleksandra prowadziła stosunkowo normalne życie, a jej dzieciństwo było naznaczone wizytami Hansa Christiana Andersena.
Małżeństwo z Edwardem VII
W 1861 roku, po romansie Edwarda z inną kobietą, Aleksandra została wybrana na żonę księcia Walii. 10 marca 1863 roku odbył się ich ślub w kaplicy św. Jerzego w Windsorze. Choć spotkał się z oporem królowej Wiktorii, ostatecznie Aleksandra zyskała akceptację rodziny królewskiej.
Dzieci i życie rodzinne
Aleksandra urodziła sześcioro dzieci:
- Albert Victor (1864-1892)
- George Frederick Ernest Albert (1865-1936), przyszły król Jerzy V
- Louise (1867-1931)
- Victoria (1868-1935)
- Maud (1869-1938), przyszła królowa Norwegii
- John (zmarł zaraz po urodzeniu w 1871)
Życie Aleksandry jako księżnej Walii nie było łatwe; Edward często nie poświęcał jej czasu, a jego romanse były źródłem frustracji.
Królowa-małżonka i działalność charytatywna
Po śmierci królowej Wiktorii w 1901 roku, Aleksandra stała się popularną postacią brytyjskiej rodziny królewskiej, angażując się w różne działania charytatywne, w tym tworząc Korpus Pielęgniarski Królowej Aleksandry. Mimo to, jej relacje z królową były napięte z powodu nienawiści do Prus.
Ostatnie lata i śmierć
W ostatnich latach życia Aleksandra zmagała się z problemami zdrowotnymi, w tym z utratą wzroku i pamięci. Zmarła na zawał serca w Sandringham House, a jej pogrzeb odbył się w kaplicy św. Jerzego w Windsorze.
„`
