Aleksandr Ragulin
Aleksandr Pawłowicz Ragulin (1941-2004) był radzieckim hokeistą i trenerem, uznawanym za jednego z najlepszych obrońców w historii hokeja. Urodził się 5 maja 1941 roku w Moskwie, gdzie również zmarł 17 listopada 2004 roku. Jego bracia, Anatol i Michaił, również byli hokeistami.
Kariera
Ragulin rozpoczął swoją karierę w hokeju w klubach:
- Chimik Moskwa (1956–1957)
- Chimik Woskriesiensk (1957–1962)
- CSKA Moskwa (1962–1973)
Był członkiem reprezentacji ZSRR, biorąc udział w licznych mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich. W latach 1961–1973 zagrał w 232 meczach, zdobywając 29 bramek. Na igrzyskach olimpijskich oraz mistrzostwach świata wystąpił łącznie w 102 meczach, zdobywając 14 bramek. W 1966 roku został wybrany najlepszym obrońcą mistrzostw świata, a pięciokrotnie znalazł się w drużynie gwiazd turniejów.
Ostatni mecz zagrał 21 grudnia 1973 roku, symbolicznie kończąc swoją karierę. Po zakończeniu kariery aktywnie działał na rzecz hokeja, będąc członkiem komisji zawodników Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (1994-1998). W 1997 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Hall of Fame Hokeja na Lodzie.
Sukcesy i wyróżnienia
Ragulin osiągnął wiele sukcesów zarówno w reprezentacji, jak i na poziomie klubowym:
- Reprezentacyjne
- Brązowy medal Mistrzostw Świata: 1961
- Złoty medal Mistrzostw Świata: 1963-1972
- Srebrny medal Mistrzostw Świata: 1972
- Złoty medal Igrzysk Olimpijskich: 1964, 1968, 1972
- Klubowe
- Złoty medal Mistrzostw ZSRR: 1963-1973 z CSKA Moskwa
- Srebrny medal Mistrzostw ZSRR: 1974
- Puchar ZSRR: 1966-1969, 1973
- Puchar Europy: 1973
- Indywidualne
- Skład gwiazd turniejów mistrzostw świata i igrzysk olimpijskich (1963-1967)
- Wyróżnienia
- Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR: 1963
- Galeria Sławy IIHF: 1997
- Rosyjska Galeria Hokejowej Sławy: 2014 (pośmiertnie)
Ragulin był również odznaczany licznymi nagrodami, w tym Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Orderem Honoru. Pochowany jest na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie.
