Aleksander Znamięcki
Aleksander Znamięcki (23 lipca 1884 – 3 kwietnia 1964) był polskim taternikiem oraz bankowcem, uważanym za jednego z czołowych wspinaczy początku XX wieku.
Życiorys
Znamięcki zdobył uznanie dzięki swoim osiągnięciom w taternictwie, w tym uczestnictwu w pierwszym turystycznym zwiedzaniu Jaskini Juhaskiej w Giewoncie w 1907 roku. W latach 1938–1939 pełnił funkcję przewodniczącego komitetu Klubu Wysokogórskiego, który organizował pierwszą polską wyprawę w Himalaje z celem zdobycia dziewiczego szczytu Nanda Devi East. Po II wojnie światowej osiedlił się w Nowym Jorku.
Osiągnięcia taternickie
- Trzecie wejście południową ścianą Zamarłej Turni (1911)
- Pierwsze przejście całej grani Wideł (1906)
- Pierwsze wejście północną ścianą Giewontu (1906)
- Pierwsze wejście wschodnią i zachodnią ścianą Żabiego Konia (1907)
- Pierwsze przejście granią Ostrego Szczytu z pierwszym wejściem na Mały Ostry Szczyt (1907)
- Pierwsze przejście północnej ściany Wysokiej (1908)
- Pierwsze przejście północnej ściany Małej Buczynowej Turni (1911)
- Pierwsze wejście Czerwonym Żlebem na Szatana (1912)
Podsumowanie
Aleksander Znamięcki pozostaje znaczącą postacią w historii taternictwa, zarówno dzięki swoim osiągnięciom sportowym, jak i wkładzie w rozwój wspinaczki w Polsce.