Aleksander Zawadzki
Aleksander Zawadzki, znany również jako Kazik, Wacek, Bronek, urodził się 16 grudnia 1899 roku w Ksawerze. Był polskim politykiem, działaczem komunistycznym oraz generałem dywizji ludowego Wojska Polskiego. Pełnił szereg znaczących funkcji w Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w tym był przewodniczącym Rady Państwa PRL od 1952 do 1964 roku.
Życiorys
Urodził się w rodzinie hutnika, jednak po wypadku ojca musiał przerwać naukę i podjąć pracę. Po wybuchu I wojny światowej pracował w Turyngii, gdzie został aresztowany. Po wojnie wrócił do Polski, gdzie zaangażował się w ruch komunistyczny, stając się członkiem Związku Młodzieży Komunistycznej. W 1943 roku był członkiem 1. Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, a po wojnie objął wiele kluczowych stanowisk w strukturach władzy.
Kariera polityczna
- 1944: Zastępca Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego ds. polityczno-wychowawczych.
- 1944-1948: Członek Biura Politycznego KC PPR.
- 1949-1950: Przewodniczący Centralnej Rady Związków Zawodowych.
- 1952-1964: Przewodniczący Rady Państwa PRL.
Awanse wojskowe
- Starszy sierżant – wrzesień 1943
- Porucznik – wrzesień 1943
- Generał dywizji – 6 lutego 1945
Ordery i odznaczenia
- Order Budowniczych Polski Ludowej (1954)
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (1959)
- Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari
Upamiętnienie
Po jego śmierci w 1964 roku w Warszawie, w Polsce ogłoszono trzydniową żałobę narodową. Jego imieniem nazwano wiele ulic, a także nadano mu patronat różnych instytucji. W 1979 roku odsłonięto pomnik Zawadzkiego w Dąbrowie Górniczej, który jednak został zdemontowany w 1990 roku.
Śmierć
Zmarł 7 sierpnia 1964 roku w Warszawie i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Jego działalność była kontrowersyjna, a po 1989 roku wiele z jego upamiętnień zostało zmienionych w wyniku dekomunizacji.
