Aleksander Karadziordziewić
Aleksander Karadziordziewić (11 października 1806 – 3 maja 1885) był serbskim księciem, synem Jerzego Czarnego (Karađorđe). Rządził Serbią w latach 1842-1858, wprowadzając znaczące reformy administracyjne i wspierając rozwój kultury w kraju. W polityce zagranicznej orientował się na Austrię.
Życiorys
Młodość Aleksandra upłynęła na emigracji w Austrii i Rosji. Po abdykacji Miłosza I Obrenowicia w 1839 roku, uzyskał zgodę na powrót do Serbii od jego syna Michała, który mianował go porucznikiem-adiutantem. W 1842 roku objął tron serbski.
Podczas swojego panowania, Aleksander przeprowadził reformy w szkolnictwie, między innymi:
- Zakładał szkoły rolnicze i przemysłowe.
- Wysyłał urzędników i nauczycieli na studia do dużych europejskich miast, takich jak Paryż, Londyn, Wiedeń, Praga i Berlin.
W relacjach z Turcją starał się zachować umiar, a w czasie wojny krymskiej nie opowiedział się po żadnej ze stron. Jego polityka pro-austriacka została skrytykowana, co doprowadziło do jego detronizacji przez parlament (Skupštinę) pod wpływem Rosji. Po detronizacji, Aleksander spędził resztę życia w Temeszwarze (obecnie Timișoara).
Wnioski z jego rządów wskazują na znaczący wkład w modernizację Serbii oraz rozwój edukacji i kultury w tym okresie.
