Aleksander Franta
Aleksander Franta (1 lutego 1925 – 1 maja 2019) był polskim architektem, który zdobył Honorową Nagrodę SARP w 1975 roku. Zajmował się również teorią architektury oraz był sędzią w licznych międzynarodowych i krajowych konkursach architektonicznych.
Życiorys
Urodził się w Krakowie, a swoje wczesne lata spędził w Katowicach, Warszawie i Zakopanem. W czasie II wojny światowej przeszedł przez kilka miejscowości, aż dotarł do Nowego Targu, gdzie ukończył Technikum Wodno-Melioracyjne. Studia architektoniczne rozpoczął w Zakopanem, a następnie kontynuował na Wydziale Architektury AGH w Krakowie, uzyskując dyplom w 1949 roku.
Życie prywatne
Aleksander Franta był żonaty z Danutą, z którą miał dwoje dzieci: syna Piotra i córkę Annę, oboje architektów. W rodzinie Franty kontynuowana jest tradycja architektoniczna, a także ich synowa i wnukowie zostali architektami.
Główne dzieła
Franta był autorem wielu istotnych projektów architektonicznych, w tym:
- 1950-1954: Gmach Okręgowej Rady Związków Zawodowych w Katowicach
- 1958-1964: Teatr Ziemi Rybnickiej (obecnie Rybnickie Centrum Kultury) w Rybniku
- Osiedle Tysiąclecia w Katowicach (1958-1979)
- Dzielnica Leczniczo-Rehabilitacyjna na Zawodziu w Ustroniu (1967-1978)
- Kościół pw. Podwyższenia Krzyża św. w Katowicach (1977-1991)
Realizacje katowickie
W Katowicach Franta zrealizował m.in. osiedle Tysiąclecia, które stało się jednym z jego najbardziej rozpoznawalnych projektów. Znane są również jego pawilony oraz budynki użyteczności publicznej.
Dzielnica leczniczo-rehabilitacyjna, Ustroń Zawodzie
W Ustroniu Franta zaprojektował sanatoria oraz domy wczasowe, które zyskały popularność jako ośrodki rehabilitacyjne i wypoczynkowe.
Aleksander Franta pozostawił po sobie znaczący dorobek architektoniczny, który wpłynął na rozwój architektury w Polsce, szczególnie w regionie Śląska.
