Aleksander Dzasochow
Aleksander Dzasochow (ur. 3 kwietnia 1934 we Władykaukazie) był politykiem północnoosetyjskim, który pełnił funkcję prezydenta Osetii Północnej. Został członkiem KPZR w 1957 roku i ukończył Północnokaukaski Instytut Górniczo-Hutniczy w 1961 roku.
Kariera polityczna
Dzasochow rozpoczął swoją karierę jako sekretarz w Komitecie ds. organizacji młodzieżowych (1963-1965) oraz był głową delegacji radzieckich naukowców na Kubie. W 1967 roku wybrano go na pierwszego sekretarza Radzieckiego Komitetu ds. Solidarności z Krajami Azji i Afryki, a następnie pracował jako zastępca przewodniczącego tego komitetu do 1986 roku. W latach 1986-1988 był ambasadorem ZSRR w Syrii, a potem objął stanowisko pierwszego sekretarza Komitetu Obwodu Północnoosetyńskiego KPZR.
W 1990 roku Dzasochow został członkiem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR oraz przewodniczącym komitetu ds. międzynarodowych. W czerwcu 1990 roku dołączył do biura politycznego i został sekretarzem partii komunistycznej.
Prezydentura
Dzasochow został wybrany na prezydenta Północnej Osetii 18 stycznia 1998 roku, a następnie ponownie wybrany 28 stycznia 2002 roku. Jego kadencja zakończyła się 7 czerwca 2005 roku, kiedy na stanowisko objął Tajmuraz Mamsurow.
Odznaczenia i kontrowersje
Za działania na rzecz odrodzenia prawosławia na Kaukazie, Dzasochow został odznaczony przez patriarchę Aleksego II orderem Księcia Daniela Moskiewskiego pierwszego stopnia. Niemniej jednak, był również krytykowany za zaniedbania, które przyczyniły się do tragedii w Biesłanie, skutkującej śmiercią wielu niewinnych osób.
Dzasochow jest żonaty i ma dwóch synów.
Bibliografia
- red. Ulrich-Joachim Schulz-Torge, „Who Was Who in the Soviet Union”, K.G.Saur Verlag GmbH & Co. KG, Monachium 1992
