Alejo Carpentier: Życie i Twórczość
Alejo Carpentier y Valmont (26 grudnia 1904 – 24 kwietnia 1980) był kubańskim pisarzem, muzykologiem i dziennikarzem, uznawanym za jednego z głównych przedstawicieli realizmu magicznego. Jego prace miały znaczący wpływ na literaturę iberoamerykańską.
Biografia
Carpentier urodził się w Lozannie, w Szwajcarii, w rodzinie o europejskich korzeniach. Po niedługim czasie jego rodzina osiedliła się na Kubie, gdzie pisarz przez całe życie identyfikował się jako Kubańczyk. Początkowo studiował muzykologię, a następnie pracował jako dziennikarz, inspirując się kulturą iberoamerykańską i lokalnymi wierzeniami.
W 1927 roku, po krytyce rządu prezydenta Gerardo Machado, Carpentier został uwięziony, a następnie uciekł do Paryża, gdzie przebywał do 1939 roku. W tym okresie nawiązał bliskie kontakty z surrealistami i publikował w dzienniku André Bretona. Jego pierwsza powieść, Ecue-Yamba-O, ukazała się w 1933 roku i opisywała życie czarnoskórych mieszkańców Kuby.
Po powrocie na Kubę w 1939 roku, Carpentier kontynuował pracę jako dziennikarz i muzykolog. Jego podróż do Haiti w 1943 roku zainspirowała go do napisania powieści Królestwo z tego świata, która ukazała się w 1949 roku. W latach 1945-1959 mieszkał w Wenezueli, gdzie pisał swoje najbardziej znane dzieło, Podróż do źródeł czasu, wydane w 1953 roku.
Po rewolucji kubańskiej w 1959 roku, Carpentier powrócił na Kubę i aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym, wykładając na uniwersytecie i prowadząc audycje radiowe. W 1970 roku został attaché kulturalnym Kuby w Paryżu. W 1977 roku otrzymał Nagrodę Cervantesa, jedno z najwyższych wyróżnień literackich w hiszpańskojęzycznym świecie.
Najważniejsze Dzieła
- Ecue-yamba-o! (1933)
- Królestwo z tego świata (1949)
- Podróż do źródeł czasu (1953)
- Eksplozja w katedrze (1962)
- Szaleństwo i metoda (1974)
- Harfa i cień (1979)
Carpentier zmarł w Paryżu w 1980 roku. Jego twórczość, w tym teoria amerykańskiej rzeczywistości cudownej, miała wpływ na wielu pisarzy, w tym na Gabriela Garcíę Márqueza.
