Aldo van Eyck
Aldo van Eyck (16 marca 1918 – 14 stycznia 1999) był holenderskim architektem, znanym ze swojego wkładu w architekturę modernistyczną oraz strukturalizm.
Życiorys
Urodził się w Driebergen jako syn poety Pietera Nicolaasa van Eycka. Dorastał w Golders Green pod Londynem, a następnie studiował na ETH w Zurychu, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Hannę, również architekta. W 1951 roku założył własne biuro architektoniczne. W latach 1971–1982 współpracował z Theo Boschem, a od 1982 roku do swojej śmierci z żoną.
W latach 1966–1984 był nauczycielem na Uniwersytecie Technicznym w Delfcie oraz redaktorem czasopisma Forum w latach 1959–1963, współpracując z Hermanem Hertzbergerem. Van Eyck był członkiem CIAM i współzałożycielem Team X w 1953 roku. Jego prace inspirowane były ludową architekturą afrykańską, a jego ulubionym architektem był Jan Duiker. W 1990 roku otrzymał Royal Gold Medal.
Główne dzieła
- Osiedle Nagele na Noordoostpolder (1955)
- Dom dziecka w Amsterdamie (1955–1960)
- Sonsbeekpaviljoen w Arnhem
- Centrum konferencyjne ESTEC w Noordwijk
- Hubertus House w Amsterdamie (1973–1978)
- Ponad 700 placów zabaw w Amsterdamie (1947–1978)
Przypisy
Van Eyck był ważną postacią w architekturze holenderskiej i zdobył uznanie za swoje innowacyjne podejście oraz wkład w rozwój przestrzeni publicznych.
