Alcide De Gasperi

Alcide De Gasperi

Alcide De Gasperi (1881-1954) był włoskim politykiem, który pełnił kluczowe funkcje w rządzie Włoch po II wojnie światowej. Jako minister spraw zagranicznych Królestwa Włoch (1944-1946) oraz później Republiki Włoskiej, a także premier Włoch (1945-1953), odegrał istotną rolę w kształtowaniu polityki włoskiej i europejskiej.

Kariera polityczna

• W latach 1911-1918 był posłem do parlamentu austriackiego.
• W 1919 roku współzałożył Włoską Partię Ludową, a od 1924 roku był jej sekretarzem generalnym.
• W czasie rządów Mussoliniego był więziony, a po wyjściu na wolność pracował w bibliotece watykańskiej i pisał dla „L’Ilustrazione Vaticana”.
• W 1943 roku współtworzył Chrześcijańską Demokrację.
• W latach 1945-1953 jako premier promował integrację europejską oraz atlantyzm.
• Był przewodniczącym Partii Chrześcijańsko-Demokratycznej.

Integracja europejska

De Gasperi był zwolennikiem zjednoczenia Europy. Współtworzył Rady Europy (1949) oraz Europejską Wspólnotę Węgla i Stali. Jego rząd popierał przystąpienie Włoch do NATO oraz starał się odbudować prestiż kraju na arenie międzynarodowej.

Znaczące osiągnięcia

W 1946 roku zawarł porozumienie graniczne z Austrią, które zabezpieczało włoskie interesy w Tyrolu Południowym. W 1952 roku otrzymał Nagrodę Karola Wielkiego za swoje zasługi w integracji europejskiej.

Proces beatyfikacyjny

Alcide De Gasperi został kandydatem na ołtarze Kościoła rzymskokatolickiego. Proces beatyfikacyjny rozpoczął się 29 kwietnia 1993 roku w Trydencie.

De Gasperi, z Pieve Tesino, studiował filozofię w Wiedniu i był również dziennikarzem. Jego wkład w politykę europejską oraz krajową czyni go jedną z kluczowych postaci we włoskiej historii XX wieku.