Albrecht Achilles
Albrecht Achilles (ur. 9 listopada 1414 w Tangermünde, zm. 11 marca 1486 we Frankfurcie nad Menem) był markgrafem Ansbach i Kulmbach jako Albrecht I oraz elektorem Brandenburgii w latach 1471–1486. Należał do dynastii Hohenzollernów, będąc synem Fryderyka I i następcą Fryderyka II Żelaznego.
Wojny i osiągnięcia
Albrecht prowadził długotrwałą wojnę o sukcesję głogowską ze śląskim księciem Janem II Szalonym. W 1482 roku zdobył ziemię krośnieńską oraz Lubsko i Sulechów, a także utrzymał zwierzchnictwo nad Pomorzem Zachodnim na mocy pokoju w Prenzlau (1479). Był zwolennikiem cesarza Fryderyka III w walce z baronami Rzeszy oraz prowadził wojnę z Ludwikiem IX Bogatym z Bawarii w latach 1459–1463.
W 1473 roku ogłosił dekret Dispositio Achillea, który zapewniał niepodzielność Brandenburgii w rękach głównej linii Hohenzollernów, wydzielając jednocześnie margrabstwa Ansbach i Bayreuth dla bocznych gałęzi rodu. Decyzja ta przyczyniła się do wzmocnienia statusu Brandenburgii.
Małżeństwa i potomstwo
Albrecht Achilles był dwukrotnie żonaty. Poślubił:
- Małgorzatę, córkę Jakuba I, margrabiego badeńskiego (1446-1457)
- Annę, córkę Fryderyka II, elektora saskiego (1458)
Z pierwszego małżeństwa pochodziły dzieci:
- Urszula
- Elżbieta
- Małgorzata
- Jan Cicero (elektor brandenburski)
Z drugiego małżeństwa z Anną urodzili się:
- Fryderyk (margrabia Ansbach i Bayreuth)
- Sybilla (żona Wilhelma, księcia Jülich i Bergu)
- Zygmunt (margrabia Bayreuth)
Bibliografia
[Albrecht Achilles] – Neue Deutsche Biographie (NDB), Digitale Bibliothek, s. 161–163
Linki zewnętrzne
Kategoria: Hohenzollernowie | Kategoria: Władcy Brandenburgii | Urodzeni w 1414 | Zmarli w 1486