Albin Małysiak

„`html

Albin Małysiak

Albin Małysiak (ur. 12 czerwca 1917 w Koconiu, zm. 16 lipca 2011 w Krakowie) był polskim duchownym rzymskokatolickim i biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej w latach 1970–1993. Po przejściu na emeryturę, od 1993 roku pełnił funkcję biskupa seniora.

Życiorys

Urodził się w rodzinie kupieckiej, a jego ojciec był działaczem Polskiego Stronnictwa Ludowego. W latach 1936–1941 studiował w Instytucie Teologicznym Księży Misjonarzy w Krakowie, gdzie złożył śluby wieczyste i przyjął święcenia kapłańskie w 1941 roku. Początkowo pracował jako wikariusz i katecheta, angażując się w pomoc dla dzieci i osób wysiedlonych podczas okupacji.

W latach 1942–1944 był aktywny w Krakowie, a następnie w Szczawnicy, gdzie pracował w zakładzie opiekuńczym. Udzielał lekcji w ramach tajnego nauczania i wspólnie z siostrą Bronisławą Wilemską uratował pięć osób narodowości żydowskiej, co zostało uhonorowane tytułem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” w 1993 roku.

Małysiak uzyskał doktorat z teologii w 1952 roku i pełnił różne funkcje w Kościele, w tym jako proboszcz i duszpasterz akademicki. W 1970 roku został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej. Jako wikariusz generalny nadzorował wydziały kurii metropolitalnej i uczestniczył w pracach Episkopatu Polski.

Na emeryturze, w 2008 roku, udzielił bierzmowania w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego. W ciągu swojej kariery opublikował kilka książek, w tym „Z duszpasterskiej teki” oraz „Droga przez stulecie”, będącą zapisem wywiadu rzeki z dziennikarzem Adamem Suwartem.

Zmarł 16 lipca 2011 roku, a jego pogrzeb odbył się w katedrze wawelskiej.