„`html
Albert Kazimierz Sasko-Cieszyński
Albert Kazimierz Sasko-Cieszyński (ur. 11 lipca 1738, zm. 10 lutego 1822) był księciem cieszyńskim i saskim oraz królewiczem polskim. Był synem króla Augusta III i Marii Józefy Habsburżanki.
Kariera wojskowa i polityczna
Pierwotnie przewidziano dla niego karierę duchowną, jednak od 1759 roku, wraz z bratem Klemensem, wstąpił do armii austriackiej. Pełnił wiele kluczowych funkcji, w tym:
- Generał-porucznik w armii austriackiej (od 1760)
- Namiestnik cesarski na Węgrzech (1765–1780)
- Generalny gubernator w austriackich Niderlandach (1780–1792)
W 1794 roku został mianowany feldmarszałkiem Rzeszy, jednak zrezygnował z tej funkcji z powodów politycznych w 1795 roku.
Życie osobiste i Księstwo Cieszyńskie
W kwietniu 1766 roku ożenił się z arcyksiężną Marią Krystyną, córką cesarzowej Marii Teresy. Po ślubie otrzymał Księstwo Cieszyńskie jako lenno, co potwierdziła szlachta cieszyńska 1 października 1766 roku.
Albert Kazimierz przyczynił się do rozwoju Księstwa Cieszyńskiego, m.in. zakładając hutę w Ustroniu w 1772 roku. Jego kandydatura na króla Polski była brana pod uwagę podczas konfederacji barskiej. Po śmierci żony w 1798 roku, jego działalność polityczna i gospodarcza osłabła.
Ostatnie lata i dziedzictwo
Po śmierci Marii Krystyny Albert mieszkał w Wiedniu, skupiając się na sztuce i kolekcjonowaniu dzieł. Zmarł 10 lutego 1822 roku w wieku 83 lat. Nie miał dzieci, więc jego majątek odziedziczył przybrany syn, arcyksiążę Karol Ludwik Habsburg.
W 1738 roku został udekorowany Orderem Orła Białego oraz był protektorem lóż wolnomularskich. Był również założycielem „Albertiny” w Wiedniu, największej kolekcji rysunków i grafik starych mistrzów na świecie.
Przypisy
„`
