Albert II, król Belgów
Albert II (Albert Félix Humbert Théodore Christian Eugène Marie), urodzony 6 czerwca 1934 w Laeken, był królem Belgów od 9 sierpnia 1993 do 21 lipca 2013. Należał do dynastii sasko-koburskiej, będąc synem Leopolda III i królowej Astrydy. Po śmierci swojego brata Baldwina I, Albert objął tron, a w 2013 roku abdykował na rzecz swojego syna, Filipa.
Rodzina i wychowanie
Albert II urodził się jako trzecie dziecko Leopolda III i Astrydy, królowej Belgii. Po tragicznej śmierci matki w 1935 roku, jego ojciec poślubił Mary Lilian Baels. Albert miał starszą siostrę Józefinę Szarlottę oraz starszego brata Baldwina I, a także troje przyrodniego rodzeństwa z drugiego małżeństwa ojca.
Edukacja i kariera
Albert II kształcił się w Niemczech oraz Genewie. W czasie II wojny światowej jego rodzina była internowana. Po wojnie służył jako oficer marynarki, a w 1958 roku został senatorem. Po abdykacji jego brata, Albert został królem Belgów.
Życie prywatne
Albert poślubił donnę Paolę Ruffo di Calabria w 1959 roku. Para ma troje dzieci: Filipa, Astrid oraz Wawrzyńca. W 1968 roku na świat przyszła jego nieślubna córka, Delfina Boël, której Albert przyznał ojcostwo w 2020 roku.
Odznaczenia
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)
- Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Afryki (Belgia)
- Krzyż Wielki Orderu Lwa (Belgia)
- Krzyż Wielki Orderu Korony (Belgia)
- Krzyż Wielki Orderu Leopolda II (Belgia)
- Order Słonia (Dania)
- Order Orła Białego (Polska)
- Wielki Krzyż ze Złotą Łańcuchem Orderu Witolda Wielkiego (Litwa)
Podsumowanie
Albert II był znaczącą postacią w historii Belgii, łączącą tradycję królewską z nowoczesnością. Jego panowanie charakteryzowało się zaangażowaniem w działalność społeczną oraz ważnymi decyzjami rodzinnymi, w tym abdykacją na rzecz syna.
