Agnozja
Agnozja to stan zaburzonej zdolności rozpoznawania znanych obiektów w otoczeniu, mimo zachowanej funkcji odbiorczej. Termin ten został wprowadzony przez Sigmunda Freuda w 1891 roku. Wyróżnia się różne typy agnozji w zależności od modalności.
Reklama
Rodzaje agnozji
- Agnozja wzrokowa – trudności w rozpoznawaniu obiektów przy zachowanej zdolności identyfikacji ich przy pomocy innych zmysłów. Występuje po uszkodzeniu płatów potylicznych.
- Prozopagnozja – trudności w rozpoznawaniu znanych twarzy.
- Agnozja przedmiotów – trudności w identyfikacji konkretnych przedmiotów.
- Agnozja barw – problemy z rozpoznawaniem kolorów.
- Simultanagnozja – niemożność dostrzegania więcej niż jednego obiektu na raz.
- Aleksja – trudności w czytaniu w znanym języku, przy zachowanej zdolności pisania.
- Agnozja słuchowa – trudności w rozpoznawaniu dźwięków, zazwyczaj związane z uszkodzeniem okolic skroniowych prawej półkuli. Obejmuje niezdolność do rozpoznawania mowy oraz dźwięków muzycznych (amuzja).
- Agnozja dotykowa – trudności w identyfikacji obiektów za pomocą dotyku, w wyniku uszkodzenia płata ciemieniowego. Osoby z tym zaburzeniem mogą opisywać cechy obiektów, ale nie potrafią ich scalić.
- Autotopagnozja (somatotopagnozja) – zaburzenie zdolności rozpoznawania części własnego ciała.
- Anozognozja – brak świadomości istniejących zaburzeń, często wyrażający się zaprzeczaniem ich istnieniu, np. w przypadku niewidomych.
- Agnozja przestrzenna – niezdolność do odnalezienia drogi w znanym otoczeniu, jak własna dzielnica czy dom.
Agnozja jest złożonym zaburzeniem, które może znacząco wpłynąć na codzienne funkcjonowanie, zależnie od jej rodzaju i lokalizacji uszkodzeń w mózgu.
Reklama
