Agnieszka de Courtenay
Agnieszka de Courtenay (1136–1184) była pierwszą żoną Amalryka, hrabiego Jafy i Aszkelonu, a później króla Jerozolimy. Była matką Sybilli Jerozolimskiej oraz Baldwina IV.
Rodzina
Agnieszka była córką Joscelina II, hrabiego Edessy, i Beatrycze. Wychowywała się w Edessie, a po upadku hrabstwa w 1151 roku przeniosła się z matką i rodzeństwem do Jerozolimy. Jej pierwszy mąż, Renald z Maraszu, zginął w bitwie pod Inab w 1149 roku, kiedy Agnieszka miała niecałe 15 lat. Nie doczekała się z nim potomstwa i wkrótce zaczęła być postrzegana negatywnie.
Małżeństwo z Amalrykiem
W około 1158 roku Agnieszka poślubiła Amalryka, brata króla Baldwina III. Kiedy Amalryk został królem w 1162 roku, jego małżeństwo z Agnieszką zostało unieważnione z powodu zbyt bliskiego pokrewieństwa oraz z powodów osobistych. Mieli troje dzieci: Sybillę, Baldwina i Alix, która zmarła w dzieciństwie. Amalryk zgodził się na rozwód, akceptując jednocześnie prawa dzieci do sukcesji. Po rozwodzie ożenił się z Marią Komneną.
Kolejne małżeństwa
Agnieszka zawarła kolejne dwa małżeństwa, które również nie były trwałe. Hugo z Ibelinu zmarł kilka lat po ślubie, a Renald z Sydonu był zmuszony unieważnić małżeństwo z powodu bliskiego pokrewieństwa. Nie miała dzieci z żadnym z tych mężów.
Wpływy Agnieszki na dworze królewskim
Agnieszka miała znaczący wpływ na dwór jerozolimski podczas panowania Baldwina IV. Należała do stronnictwa swojego brata, Joscelina III, oraz templariuszy. Choć nie mogła wychowywać swoich dzieci, często ingerowała w ich życie. Była kluczowa w połączeniu Sybilli z Gwidonem de Lusignan, a w 1183 roku wsparła plan przekazania Gwidonowi regencji.
Kategoria: Królowe Jerozolimy
