„`html
Adolf Maria Bocheński
Adolf Maria Bocheński (ur. 13 kwietnia 1909 w Ponikwie, zginął 18 lipca 1944 pod Ankoną) – polski prawnik, pisarz i publicysta polityczny, podporucznik Polskich Sił Zbrojnych oraz członek Zakonu Kawalerów Maltańskich.
Życiorys
Bocheński pochodził z rodziny ziemiańskiej. Po ukończeniu szkoły dyplomatycznej w Paryżu, uzyskał magisterium z prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 30. był aktywnym działaczem Związku Akademickiego „Myśl Mocarstwowa” i redaktorem pism „Bunt Młodych” oraz „Polityka”. Opowiadał się za wzmocnieniem władzy wykonawczej i wsparciem dla niepodległości Ukrainy.
W 1939 roku, mimo problemów zdrowotnych, wstąpił do wojska i walczył w kampanii wrześniowej. Po ewakuacji do Francji, brał udział w bitwie o Narwik, gdzie zdobył Krzyż Walecznych. Następnie walczył w Afryce Północnej oraz pod Monte Cassino, gdzie został ranny. Zginął podczas rozbrajania miny pod Ankoną, a jego historia została opisana przez Melchiora Wańkowicza.
Poglądy
Stosunek do katolicyzmu
Bocheński był głęboko wierzącym katolikiem, członkiem Zakonu Kawalerów Maltańskich. Uważał religię za fundament ładu społecznego, ale sprzeciwiał się jej angażowaniu w sprawy ustrojowe, podkreślając świecki charakter państwa.
Poglądy ekonomiczne
Był liberałem ekonomicznym, sprzeciwiał się etatyzmowi. Posiadał silne przekonania antyetatystyczne, wierząc, że mniejsza ingerencja państwa w gospodarkę prowadzi do większego bogactwa kraju.
Krytyka centralizmu
Bocheński krytykował centralizm, broniąc niezależności samorządu. Wierzył, że centralizacja prowadzi do zubożenia kultury i osłabienia polskości.
Propozycje ustrojowe
Myśl polityczna Bocheńskiego ewoluowała od monarchicznego autorytaryzmu do systemu prezydencko-parlamentarnego, podkreślając konieczność wyłączenia armii i dyplomacji spod wpływów demokratycznych.
Krytyka sanacji i endecji
Bocheński krytykował metody obozu Józefa Piłsudskiego oraz ideologię endecji, wskazując na ich sprzeczność z zachodnią kulturą polityczną i osłabiające skutki dla państwa.
Upamiętnienie
W Warszawie i Wrocławiu znajdują się skwery jego imienia, a Zespół Szkół Samochodowych w Olsztynie nosi jego nazwisko. Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich przyznaje nagrodę im. Adolfa Bocheńskiego za osiągnięcia dziennikarskie dla młodych dziennikarzy.
Wybrane publikacje
- Tendencje samobójcze narodu polskiego, 1925
- Ustrój a racja stanu, 1928
- Między Niemcami a Rosją, 1937
Bibliografia
- Andrzej Micewski, W cieniu marszałka Piłsudskiego, 1968
- Stanisław Cat Mackiewicz, Kto mnie wołał, czego chciał, 1972
„`
