Adam Sołtys
Adam Sołtys (ur. 4 lipca 1890 we Lwowie, zm. 6 lipca 1968 tamże) był polskim kompozytorem, dyrygentem, muzykologiem oraz krytykiem muzycznym. Przez wiele lat pełnił funkcję profesora w konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie.
Życiorys
Urodził się w rodzinie o tradycjach muzycznych. Już w dzieciństwie wykazywał talent muzyczny, zaczynając naukę gry na skrzypcach i fortepianie w wieku 6 lat. Po śmierci matki kontynuował edukację w konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie, a następnie studiował w Niemczech.
W 1919 roku rozpoczął pracę jako profesor w lwowskim konserwatorium. W latach 1920-1922 uzyskał doktorat z filozofii. Po powrocie do Lwowa wykładał kompozycję, teorię muzyki oraz prowadził kursy dyrygentury. Był również dyrektorem PTM i konserwatorium po śmierci ojca w 1929 roku.
Podczas II wojny światowej kontynuował pracę jako nauczyciel muzyki oraz uczył języków obcych. Po wojnie pozostał na Ukrainie, pracując jako profesor w Lwowskim Konserwatorium Państwowym im. Łysenki oraz dyrygent w Lwowskim Teatrze Opery i Baletu.
Twórczość
Adam Sołtys był autorem licznych utworów instrumentalnych (orkiestrowych, kameralnych, fortepianowych) oraz wokalnych. Jego styl muzyczny łączył wpływy późnego romantyzmu z polskimi tradycjami narodowymi.
Uczniowie i osiągnięcia
Wśród jego uczniów przedwojennych znaleźli się m.in. Jerzy Kołaczkowski i Stanisław Skrowaczewski, a po wojnie Leszek Mazepa i Myrosław Skoryk. Sołtys był również członkiem jury wielu konkursów muzycznych, w tym I Konkursu Pianistycznego im. F. Chopina w 1927 roku.
Odznaczenia
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Złoty Krzyż Zasługi (II Rzeczpospolita)
Bibliografia i źródła
Więcej informacji na temat Adama Sołtysa można znaleźć w Kwartalniku „Cracovia Leopolis” oraz na stronach poświęconych jego twórczości.
