Adam Jan Sołowij
Adam Jan Sołowij (26 maja 1859 – 3/4 lipca 1941) był polskim położnikiem i ginekologiem, profesorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Urodził się w Poturzycy, gdzie rozpoczął swoją edukację medyczną.
Wykształcenie i kariera
Sołowij studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, uzyskując stopień doktora w 1884 roku. W latach 1884-1887 specjalizował się w Wiedniu, pod kierunkiem Rudolfa Chrobaka, w dziedzinie położnictwa i ginekologii. W 1908 roku objął stanowisko profesora na Uniwersytecie Lwowskim.
Oprócz działalności akademickiej, pełnił funkcję ordynatora Oddziału Ginekologiczno-Położniczego w Państwowym Szpitalu Powszechnym we Lwowie oraz dyrektora Szkoły Położnych.
Śmierć
3 lipca 1941, będąc już na emeryturze, Sołowij został aresztowany przez Einsatzkommando i zamordowany na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie. Był jedną z 25 ofiar, wśród których znajdował się również jego wnuk, 19-letni Adam Mięsowicz.
Bibliografia
- Stanisław T. Sroka, Adam Jan Sołowij (1859-1941), Polski Słownik Biograficzny, tom XL, 2000-2001, s. 337-338.
- Zygmunt Albert, Kaźń profesorów lwowskich – lipiec 1941, Wrocław 1989.
Linki zewnętrzne
- Adam Sołowij: [Nauka położnictwa dla położnych] (1926) w bibliotece Polona.
Sołowij był wybitnym przedstawicielem polskiej medycyny, a jego życie zakończyło się tragicznie w wyniku działań okupacyjnych podczas II wojny światowej.
