„`html
Adam Krokiewicz
Data urodzenia: 11 lutego 1890, Kraków
Data śmierci: 4 marca 1977, Warszawa
Adam Krokiewicz był polskim filologiem klasycznym, historykiem filozofii oraz profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Był również członkiem Polskiej Akademii Umiejętności.
Życiorys
Urodził się w rodzinie lekarza Antoniego Krokiewicza i Heleny z Doerflerów. Po ukończeniu Gimnazjum św. Jacka w Krakowie, w latach 1908–1912 studiował filologię klasyczną i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Uniwersytecie Wiedeńskim. Pracował jako nauczyciel języków starożytnych, brał udział w I wojnie światowej oraz wojnie polsko-bolszewickiej.
W 1918 roku obronił doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1922 roku uzyskał habilitację. Od 1923 roku pracował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1931 roku został profesorem zwyczajnym. W czasie II wojny światowej prowadził tajne nauczanie w Warszawie, a po wojnie powrócił do pracy na Uniwersytecie Warszawskim.
Krokiewicz przeszedł na emeryturę w 1960 roku, ale kontynuował nauczanie dla osób niewidomych. Jego studenci to m.in. Zygmunt Kubiak, Jerzy Manteuffel i Zbigniew Herbert. Był aktywnym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.
Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Dorobek naukowy
Krokiewicz opublikował około 80 prac naukowych, w tym:
- Emendationes quaedam Lucretianae (1918)
- O szczęściu epikurejskim (1923)
- Moment satyryczny w komedjach Terencjusza (1925)
- Sceptycyzm grecki. Od Pirrona do Karneadesa (1964)
- Zarys filozofii greckiej. Od Talesa do Platona (1971)
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)
- Medal im. Mikołaja Kopernika PAN (1972)
Bibliografia
Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 2: K-O, Ossolineum, Wrocław 1984.
„`
