Acrux (α Cru)
Acrux, znana również jako Alfa Crucis, jest najjaśniejszą gwiazdą w gwiazdozbiorze Krzyża Południa, z obserwowaną wielkością gwiazdową wynoszącą 0,81. Znajduje się w odległości około 316 lat świetlnych od Ziemi.
Nazwa
Nazwa Acrux pochodzi od oznaczenia Bayera i została formalnie zatwierdzona przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w 2016 roku, odnosząc się do składnika Alfa Crucis Aa.
Charakterystyka obserwacyjna
Acrux jest gwiazdą podwójną, odkrytą w 1685 roku. Składniki A (α¹ Crucis) i B (α² Crucis) znajdują się w odległości 4,2 sekundy kątowej. Składnik A ma obserwowaną wielkość 1,25, a składnik B 1,55. Z terenów Polski gwiazda nie jest widoczna z powodu swojej zbyt południowej lokalizacji.
Charakterystyka fizyczna
Acrux jest układem potrójnym lub poczwórnym, składającym się z gorących, błękitnych gwiazd typu B.
Alfa Crucis A
Składnik A to podolbrzym, składający się z dwóch gwiazd o jasnościach 25 000 i 7 000 razy większych od Słońca. Ich masy wynoszą odpowiednio 14 i 10 mas Słońca, a temperatura jaśniejszej gwiazdy to około 30 000 K. Odległość między składnikami Aa i Ab wynosi około 1 au, z okresem obiegu 75,78 dni.
Alfa Crucis B
Składnik B to gwiazda ciągu głównego, której jasność wynosi około 20 000 razy więcej niż Słońca, a temperatura to 27 000 K. Jej masa to około 13 mas Słońca, a odległość do składnika A wynosi około 400 au, z okresem orbitalnym wynoszącym około 1300 lat.
Towarzysze optyczni
Do Acrux należy także gwiazda α Cru C, oddalona o 90,1″, z jasnością 4,8. Istnieje podejrzenie, że może być czwartym składnikiem układu, chociaż jej ewolucja może być różna od głównych składników. Acrux ma również osiem innych optycznych kompanów, oznaczonych literami D–K, o jasności od 10,5 do 17.
Przyszłość układu
Masy składników układu Alfa Crucis są dużą niepewnością, jednak można przypuszczać, że zakończą życie jako supernowe. Składnik Ab może stać się masywnym białym karłem, a jego eksplozja może wpłynąć na układ, potencjalnie wyrzucając składnik Aa.
