Achajos – Wódz Seleukidzki
Achajos (gr. Ἀχαιός), zmarły w 213 p.n.e., był wodzem seleukidzkim i zarządcą Azji Mniejszej od 223 p.n.e. Był spokrewniony z dynastią Seleucydów, będąc synem Andromacha i bratankiem Antiocha I Sotera. Jego małżonką była Laodika, córka króla Pontu Mitrydatesa II.
Kariera Wojskowa
W 223 p.n.e. Achajos brał udział w kampanii Seleukosa III Keraunosa przeciwko Attalosowi I z Pergamonu. Po śmierci Seleukosa, Achajos, jako popularny wódz, nie przyjął władzy, lecz ogłosił królem młodego Antiocha, brata zamordowanego. Młody król powierzył mu zarządzanie Azją Mniejszą i kontynuację walki z Attalosem.
Achajos odniósł znaczne sukcesy, zdobywając terytoria i oblegając stolicę Pergamonu. Jednak w międzyczasie Antioch skupił się na konflikcie z Lagidami o Celesyrię, a później na eliminacji uzurpatorów na Wschodzie.
Ogłoszenie Królem i Konflikty
Latem 221 p.n.e. Achajos ogłosił się królem w czasie nieobecności Antiocha w Medii. Istnieją dwie teorie dotyczące jego decyzji: informacja o śmierci Antiocha lub konflikty z ministrem Hermiasem. Mimo to, jego armia odmówiła walki przeciw legalnemu władcy, co zmusiło go do odwrotu.
Antioch, powracając z wyprawy, zlekceważył Achajosa, obawiając się jego potencjalnego zagrożenia. Zawarł sojusz z Attalosem, co osłabiło pozycję Achajosa.
Ostateczna Klęska
Po przegranej wojnie z Ptolemeuszami w 217 p.n.e., Antioch postanowił zająć się sprawą Achajosa. Wspólnie z Attalosem odebrał mu niemal wszystkie terytoria, a w 213 p.n.e. Achajos został oblężony w Sardes. Mimo solidnych umocnień, został podstępnie ujęty i skazany na śmierć przez Antiocha.
Bibliografia
- Polibiusz, Dzieje, t. I, Ossolineum & Wydawnictwo PAN, Wrocław 1957.
