Abraham Neumann
Abraham Neumann (6 lutego 1873 – 4 czerwca 1942) był polskim malarzem i grafikiem, pochodzenia żydowskiego. Urodził się w Sierpcu, w rodzinie z administracyjnym tłem. Po ukończeniu szkoły średniej pracował w Warszawie, gdzie zajmował się kolorowaniem portretów z fotografii oraz uczęszczał do Szkoły Rysunkowej.
Eduacja i kariera artystyczna
Studia artystyczne rozpoczął w 1897 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uczył się pod okiem Jacka Malczewskiego oraz w pracowniach Leona Wyczółkowskiego i Jana Stanisławskiego. W 1900 roku spędził kilka miesięcy w Paryżu, uczestnicząc w zajęciach w Académie Julian oraz studiując zbiory muzealne, a także kopiując obrazy w Luwrze. Po powrocie do Polski osiedlił się na stałe w Krakowie, a następnie przeniósł do Zakopanego. W ciągu swojej kariery artystycznej podróżował m.in. do Stanów Zjednoczonych oraz Palestyny, gdzie wykładał w Akademii Sztuk Pięknych i Wzornictwa Besaleela.
Tematyka twórczości
Neumann był płodnym artystą, którego twórczość koncentrowała się głównie na pejzażach, a także martwych naturach, kwiatach i portretach. Był uważany za jednego z czołowych przedstawicieli tzw. „szkoły pejzażowej” Stanisławskiego. Po pobycie w Palestynie jego prace wzbogaciły się o motywy bliskowschodnie, szczególnie architektoniczne. Jego dzieła były wystawiane w wielu miastach, w tym w Krakowie, Lwowie, Berlinie i Paryżu.
Życie osobiste i tragiczny koniec
Neumann miał liczne kontakty z czołowymi artystami początków XX wieku, takimi jak Leon Wyczółkowski, Rafał Malczewski i Leon Chwistek. W 1942 roku znalazł się w krakowskim getcie, gdzie 4 czerwca został zastrzelony przez Niemców podczas transportu, który miał na celu deportację Żydów do obozu zagłady w Bełżcu.
Dorobek artystyczny
- Pejzaże i motywy bliskowschodnie
- Martwe natury i portrety
- Wystawy w Krakowie, Lwowie, Berlinie, Paryżu
Podsumowanie
Abraham Neumann był znaczącą postacią w polskim malarstwie, którego życie i twórczość zostały brutalnie przerwane w czasie II wojny światowej. Jego dzieła pozostają świadectwem bogatego dorobku artystycznego oraz tragicznych losów Żydów w Polsce.
