Abd Allah ibn al-Husajn
Abd Allah ibn al-Husajn (ur. w lutym 1882 w Mekce, zm. 20 lipca 1951 w Jerozolimie) był emirem Emiratu Transjordanii (1921–1946) oraz pierwszym królem Królestwa Transjordanii (1946–1951). Pochodził z dynastii Haszymidów.
Młodość i początki kariery politycznej
Urodził się w Mekce, wówczas w Imperium Osmańskim. Był synem emira Mekki Husajna ibn Alego. Po studiach w Konstantynopolu, Abdullah zaangażował się w działania na rzecz wyzwolenia Arabów spod osmańskiego panowania. Współpracował z Brytyjczykami podczas I wojny światowej, co doprowadziło do arabskiej rewolty przeciwko Turkom.
Emirat Transjordanii
W 1921 roku Abdullah został emirem nowo utworzonego Emiratu Transjordanii, po tym jak Brytyjczycy wydzielili część Mandatu Palestyny. W 1928 roku Transjordania uzyskała nominalną niezależność, jednak Brytyjczycy wciąż kontrolowali politykę zagraniczną oraz obecność wojskową.
Królestwo Transjordanii
25 maja 1946 roku Emirat Transjordanii ogłosił niepodległość jako Królestwo Transjordanii, a Abdullah został jego królem. Po rezolucji ONZ z 1947 roku dotyczącej podziału Palestyny, Abdullah starał się zrealizować plany przyłączenia zachodnich terenów Palestyny do swojego królestwa.
Zabójstwo
20 lipca 1951 roku Abdullah został zastrzelony w meczecie Al-Aksa w Jerozolimie przez Mustafę Ashu. Jego śmierć miała wpływ na późniejszą politykę Jordanii i stosunki z Izraelem.
Małżeństwa i dzieci
- Poślubił trzy razy:
- Musbah bint Nasser (1904) – troje dzieci: Haja, Talal I, Munira
- Suzdil Khanum (1913) – dwoje dzieci: Naif, Maqbula
- Nahda bint Uman (1949) – bez dzieci
Podsumowanie
Abd Allah ibn al-Husajn był kluczową postacią w historii Jordanii, odgrywając ważną rolę w dążeniu do niepodległości oraz kształtowaniu polityki na Bliskim Wschodzie w XX wieku. Jego rządy były naznaczone dążeniem do stabilizacji regionu oraz negocjacjami z Brytyjczykami i Żydami.
