Woroszyłowgradzka Fabryka Lokomotyw
Woroszyłowgradzka Fabryka Lokomotyw zbudowała w 1934 roku prototyp ciężkiego parowozu AA, który pozostaje najcięższym parowozem jednoczłonowym w historii. Parowóz ten miał układ osi 2′G2 i został zaprojektowany w celu osiągnięcia maksymalnej siły pociągowej. Zbudowano jedynie jeden egzemplarz, AA20-1, którego oznaczenie pochodzi od inicjałów działacza komunistycznego Andrieja Andriejewa.
Specyfikacja techniczna
- Masa służbowa: 208 t (bez tendra)
- Masa przyczepna: 140 t
- Długość: 20 655 mm
- Powierzchnia przegrzewacza: 174 m²
- Powierzchnia rusztu: 12 m²
- Średnica cylindra: 740 mm
- Skok tłoka: 810 mm
- Moc znamionowa: 3700 KM
- Siła pociągowa: 32 000 kg
- Prędkość konstrukcyjna: 70 km/h
Historia projektu
Wstępny projekt parowozu powstał w 1931 roku, a jego celem było stworzenie lokomotywy o maksymalnej sile pociągowej w zakresie nacisku osi nieprzekraczającym 20 ton. Nowatorska konstrukcja miała umożliwić spalanie gorszych gatunków węgla na dużym ruszcie, co miało zredukować koszty przewozów.
W Woroszyłowgradzie zespół inżynierów dodał dodatkową oś toczną, co skutkowało układem osi 2’G2′. Parowóz AA20-1 został ukończony 1 stycznia 1935 roku i wysłany do Moskwy w celu jazd próbnych. Niestety, szybko ujawniono poważne wady konstrukcyjne, w tym problemy z uszkodzeniem torów oraz wykolejaniem się na zwrotnicach. Dodatkowo, ze względu na swoje wymiary, parowóz nie mieścił się w obrotnicach i lokomotywowniach.
W wyniku tych problemów, eksploatacja AA20-1 została wkrótce wstrzymana, a projekt ostatecznie porzucony. Prototyp został zezłomowany w 1960 roku.
Bibliografia
- W.A. Rakow, Łokomotiwy otieczestwiennych żeleznych dorog 1845-1955, Moskwa 1995.
Linki zewnętrzne
Zdjęcia i opisy w języku angielskim dostępne są pod adresem: Skyrocket.
Kategoria: Lokomotywy parowe eksploatowane w Związku Radzieckim
Kategoria: Parowozy o układzie osi 2G2
