Metis – Planetoida nr 9
(9) Metis to dziewiąta odkryta planetoida z pasa planetoid pomiędzy Marsem a Jowiszem. Odkryta przez Andrew Grahama 25 kwietnia 1848 roku w Obserwatorium Markree w Irlandii, jej nazwa pochodzi od Metydy, pierwszej żony Zeusa w mitologii greckiej.
Orbita
Metis porusza się po orbicie nachylonej pod kątem 5,57° do ekliptyki, z mimośrodem wynoszącym 0,12. Krąży w średniej odległości 2,39 jednostek astronomicznych (j.a.) od Słońca, z peryhelium w odległości 2,1 j.a. i aphelium w 2,68 j.a. Od pełnego obiegu wokół Słońca potrzebuje 3 lata i 251 dni. Metis jest pierwszym członkiem rodziny planetoid typu Metis, która mogła powstać z jednego ciała po kosmicznej kolizji.
Właściwości fizyczne
Metis ma nieregularny kształt o wymiarach 235×195×140 km. Jej albedo wynosi 0,12, a absolutna wielkość gwiazdowa to 6,28. Okres obrotu planetoidy to 5 godzin i 5 minut, a oś obrotu jest nachylona do płaszczyzny orbity pod kątem od 72° do 76°. Powierzchnia Metis składa się w 30–40% z oliwinu oraz w 60–70% z metali, takich jak żelazo i nikiel.
Księżyc
11 grudnia 1979 roku podczas obserwacji zakrycia gwiazdy przez Metis zauważono możliwe istnienie księżyca, który miałby krążyć w odległości 1100 km od planetoidy, z okresem bliskim 4 dniom i 15 godzinom. Jednak obserwacje przy użyciu Kosmicznego Teleskopu Hubble’a nie potwierdziły istnienia tego satelity.