(69230) Hermes – planetoida podwójna z grupy Apollo.
Odkrycie
Planetoida (69230) Hermes została odkryta 28 października 1937 roku przez Karla Reinmutha w Heidelbergu. Jej tymczasowe oznaczenie to (69230) 1937 UB. Po odkryciu zniknęła z obserwacji, a ponownie odnaleziona została 15 października 2003 roku.
Orbita
Orbita Hermesa jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 6,06°. Czas jednego obiegu wokół Słońca wynosi 2 lata i 47 dni, a średnia odległość od Słońca to 1,65 j.a. Mimośrodowość orbity wynosi 0,62, co sprawia, że planetoida często zbliża się do Ziemi. Hermes należy do obiektów NEO, a w peryhelium znajduje się bliżej Słońca niż Ziemia.
Właściwości fizyczne oraz podwójność planetoidy
Hermes jest podwójnym obiektem skalnym o średnicach składników wynoszących około 0,4 km. Średnia gęstość tej planetoidy to 2,0 g/cm³. Układ jest synchroniczny, co oznacza, że obrót każdego ze składników trwa 13,89 godziny i są one zawsze zwrócone do siebie tymi samymi stronami. Odległość między składnikami wynosi od 1 do 1,2 km. Planetoida ma jasność absolutną 17,5 oraz albedo 0,13, klasyfikując ją jako planetoidę typu S.
