(3) Juno
(3) Juno, znana również jako Junona, jest trzecią odkrytą planetoidą z pasa planetoid, który znajduje się pomiędzy Marsem a Jowiszem.
Odkrycie i nazwa
Planetoida została odkryta przez niemieckiego astronoma Karla Ludwiga Hardinga 1 września 1804 roku w Lilienthal. Jej nazwa wywodzi się od rzymskiej bogini Junony. W 1958 roku zarejestrowano pierwsze zakrycie gwiazdy przez Juno, co dostarczyło cennych danych na temat jej rozmiarów.
Orbita
Juno ma orbitę nachyloną pod kątem 12,97° do ekliptyki, a jej mimośród wynosi 0,26. Ciało to krąży wokół Słońca w średniej odległości 2,67 au, co zajmuje mu 4 lata i 134 dni.
Właściwości fizyczne
Planetoida ma nieregularny kształt o wymiarach 290×240×190 km. Jej albedo wynosi 0,24, a maksymalna jasność to 7,7 magnitudo. Absolutna wielkość gwiazdowa Juno osiąga wartość 5,3.
Na powierzchni Juno zaobserwowano duży krater uderzeniowy o średnicy około 100 km, który jest stosunkowo młody. Istnieje także hipoteza, że Juno może być źródłem meteorytów zwanych chondrytami, które zawierają żelazo i krzem, takie jak oliwin i piroksen.
