2 Pułk Ułanów Grochowskich im. Generała Józefa Dwernickiego
2 Pułk Ułanów Grochowskich, powstały w 1917 roku, był jednostką kawalerii w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji oraz Wojska Polskiego II RP. Pułk stacjonował w Suwałkach w latach 1921-1939, a jego dowódcą był m.in. płk Władysław Mosiewicz.
Historia i działalność
Pułk został sformowany w listopadzie 1917 roku w Antoninach na Wołyniu. W 1918 roku przyjął nazwę „2. Grochowski pułk ułanów im. Dwernickiego”. W czasie wojny polsko-bolszewickiej uczestniczył w wielu bitwach, m.in. pod Antopolem i Kockiem. Po 1921 roku pułk wchodził w skład Suwalskiej Brygady Kawalerii.
Walki i mobilizacja
W kampanii wrześniowej 1939 roku 2 Pułk Ułanów brał udział w walkach w ramach Suwalskiej Brygady Kawalerii. Mobilizacja rozpoczęła się 24 sierpnia 1939, a pułk prowadził działania obronne w rejonie Suwałk. Po ataku niemieckim pułk stoczył walki nad Narwią oraz w okolicach Zambrowa.
Organizacja i szkolenie
Pułk miał dobrze zorganizowane struktury, obejmujące szwadrony zapasowe i inne pododdziały. W czasie pokoju pułk prowadził intensywne szkolenie, a także organizował kursy dla żołnierzy. W 1939 roku większość kadry pułku stanowili absolwenci Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu.
Tradycje i symbole
Pułk kultywował tradycje kawalerii z Królestwa Kongresowego oraz powstań narodowych. Otrzymał sztandar w 1918 roku, a jego patronką stała się Matka Boska Częstochowska. Barwy pułku symbolizowały skromność i powagę, a marszem pułkowym był „Marsz Dwernickiego”.
Losy po 1939 roku
Po klęsce wrześniowej 2 Pułk Ułanów został rozwiązany, a jego tradycje kontynuowano w ramach Armii Krajowej. Latem 1944 roku odtworzono jednostkę, która prowadziła działania partyzanckie do rozwiązania w sierpniu tego samego roku.
Podsumowanie
2 Pułk Ułanów Grochowskich był istotnym elementem polskiej kawalerii, biorącym udział w wielu ważnych wydarzeniach historycznych. Jego tradycje i wartości są kontynuowane do dziś przez różne organizacje i jednostki wojskowe.
