|występowanie = Grupa Apolla
NEO, PHA
| epoka =
|wielka_półoś = 1,0779
| mimośród = 0,8270
| peryhelium = 0,1865
| aphelium = 1,9693
| lat = 1
| dni = 43
| godzin = 12
| prędkość =
| nachylenie = 22,83
| średnica = 1,0
| masa =
| gęstość =
|okres_obrotu = 2,273
| albedo = 0,51
| jasność = 16,9
| typ = U
| temperatura =
| satelity = brak
}}
(1566) Ikar – planetoida z grupy Apolla.
Odkrycie i nazwa
Została odkryta 27 czerwca 1949 roku w Obserwatorium Palomar przez Waltera Baadego. Nazwa planetoidy pochodzi od Ikara, syna Dedala w mitologii greckiej i nawiązuje do zbytniego zbliżenia się przez Ikara do Słońca. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1566) 1949 MA.
Orbita i właściwości fizyczne
(1566) Ikar okrąża Słońce po mocno wydłużonej orbicie o mimośrodzie 0,83, osiągając w peryhelium odległość równą około 0,19 au, a zatem mniejszą niż wynosi promień orbity Merkurego. W tym czasie jego odwrócona ku Słońcu powierzchnia nagrzewa się nawet do 800 kelwinów.
Ikar przelatuje czasem (w czerwcu) w niezbyt dużej – w skali astronomicznej – odległości od Ziemi, jednak stosunkowo rzadko jest to mniej niż 6,4 mln km, jak to miało miejsce 14 czerwca 1968 roku; Ikar przeleciał wtedy w odległości 6,355 mln kilometrów od środka naszej planety. Bliski przelot miał miejsce 16 czerwca 2015 roku, kiedy to Ikar przeleciał w odległości 8,054 mln km od środka Ziemi, a kolejny bliski przelot będzie miał miejsce 13 czerwca 2043 roku, kiedy minie Ziemię w odległości 8,770 mln km od jej środka.
Od tej planetoidy pochodzi prawdopodobnie silny rój meteorów Arietydy.
