123 Eskadra Myśliwska
123 Eskadra Myśliwska była pododdziałem lotnictwa myśliwskiego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej. Sformowana w 1933 roku w 2 pułku lotniczym, brała udział w kampanii wrześniowej w składzie Brygady Pościgowej.
Formowanie i szkolenie
Eskadra została utworzona na podstawie rozkazu Ministerstwa Spraw Wojskowych z 7 lipca 1933 roku. Organizacja rozpoczęła się na lotnisku Rakowice w Krakowie, gdzie personel składał się z nadwyżek etatowych dywizjonu myśliwskiego. Początkowo uzbrojona w samoloty Avia BH-33, eskadra pełniła rolę treningową, a piloci odbywali staż przed przejściem do aktywnego szkolenia myśliwskiego.
Działania w 1939 roku
W lipcu 1939 roku eskadra organizowała zasadzkę w rejonie Częstochowy, aby przechwytywać niemieckie samoloty. Mobilizacja miała miejsce w dniach 24–25 sierpnia, a 31 sierpnia eskadra została przeniesiona do Balic. 1 września, po wybuchu wojny, eskadra operowała z lotniska Poniatów, gdzie miała miejsce pierwsza akcja bojowa.
Walki w kampanii wrześniowej
W trakcie kampanii wrześniowej 123 Eskadra Myśliwska brała udział w intensywnych walkach. 1 września zestrzelono 1 He-111, a w kolejnych dniach eskadra zrealizowała wiele akcji bojowych, w tym zestrzelenie bombowców. Mimo dużych strat, piloci wykazali się odwagą i determinacją.
Samoloty eskadry
- Na uzbrojeniu znajdowało się dziesięć samolotów PZL P.7a.
- Samoloty nie były wyposażone w radiostacje.
Wypadki lotnicze
- 9 maja 1935 roku, podczas ćwiczeń, kpr. pil. Antoni Godlewski zginął w wyniku wypadku, gdy jego samolot uderzył w hangar.
Podsumowanie
Podczas kampanii wrześniowej, według danych Biura Historycznego PSP w Londynie, piloci 123 eskadry myśliwskiej odnieśli 2 zwycięstwa powietrzne oraz uszkodzili kilka niemieckich maszyn. Eskadra, mimo strat, odegrała istotną rolę w obronie polskiego nieba.