„`html
Debata na temat wprowadzenia czterodniowego tygodnia pracy w Polsce wciąż nabiera tempa. Choć obligatoryjne zmiany w czasie pracy są na horyzoncie, wiele firm i instytucji już teraz decyduje się na dobrowolne wprowadzenie tego rozwiązania. Przykładem jest firma programistyczna CIB, która w 2021 roku wprowadziła model czterodniowego tygodnia pracy, oferując pracownikom pełne wynagrodzenie. Celem tej innowacji było zwiększenie efektywności oraz poprawa dobrostanu psychicznego zatrudnionych. Mimo obiecujących wyników, pytanie o długoterminową skuteczność tej zmiany wciąż pozostaje otwarte.
ENTUZJAZM I SATYSFAKCJA PRACOWNIKÓW
CIB, obecna również w Niemczech, Hiszpanii i Portugalii, zatrudnia około 150 pracowników, którzy wspierają administrację publiczną w procesach cyfryzacji. Właściciel firmy, Ulrich Brandner, dążył nie tylko do poprawy jakości pracy, ale także do wzrostu satysfakcji życiowej zespołu. Motto firmy brzmi: „Nie pracuj więcej, po prostu pracuj efektywniej”.
Decyzja o wprowadzeniu czterodniowego tygodnia pracy spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem. Pracownicy zyskali dłuższe weekendy, które mogą poświęcić na odpoczynek, rozwijanie pasji lub spędzanie czasu z bliskimi. Amparo Pascual, pracownica CIB z Hiszpanii, podkreśla: „Uwielbiam czterodniowy tydzień. Mam więcej czasu dla siebie, a moja rodzina również jest szczęśliwsza”.
BADANIA I REZULTATY
Niezaprzeczalnie, początkowe wyniki były obiecujące. Hiszpańska telewizja RTVE Canarias relacjonowała sukces firmy na Wyspach Kanaryjskich, gdzie wprowadzenie czterodniowego tygodnia pracy przyniosło pozytywne efekty — pracownicy czuli się szczęśliwsi, a ich wydajność wzrosła. Jednak eksperci z Uniwersytetu Nauk Stosowanych w Monachium i Uniwersytetu Ludwiga Maximiliana kontynuowali zbieranie danych na temat tej innowacji.
Badanie przeprowadzone na grupie około 50 pracowników firmy CIB ujawniło wysoki poziom satysfakcji. Średnia ocena zaangażowania wyniosła 4,02 w skali 1-5, a poziom dobrostanu psychicznego został oceniony bardzo wysoko. Ponad 90% pracowników zauważyło poprawę w zakresie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym.
POZOSTAJE PYTANIE O PRODUKTYWNOŚĆ
Nadal niejasne jest, czy czterodniowy tydzień pracy rzeczywiście prowadzi do wyższej produktywności. Aż 58% ankietowanych przyznało, że ich efektywność wzrosła, jednak 38% nie zauważyło żadnej różnicy. Mimo to 73% pracowników chciałoby widzieć większą wydajność. Brandner zauważa, że konieczność przemyślanej organizacji czasu pracy jest kluczowa w kontekście zmiany.
Pomimo redukcji dni roboczych, wynagrodzenie pracowników pozostało stabilne. Zmiana ta traktowana jest jako inwestycja w dobrostan zespołu, co korzystnie wpływa na rotację pracowników.
WYZWAŃ NA HORYZONCIE
Brandner zaznacza jednak, że nie wszystkie branże mogą bezproblemowo wdrożyć ten model. „Nasze wyniki nie są uniwersalne, nie jesteśmy wzorem do naśladowania dla każdej firmy,” podkreśla. Dlatego wprowadzenie czterodniowego tygodnia w innych sektorach może napotykać na liczne trudności.
Badania dotyczące czterodniowego tygodnia pracy w innych firmach wykazały, że jedynie 14 na 41 organizacji w pełni zaimplementowało ten model przy równym wynagrodzeniu. Wiele z nich to organizacje non-profit, które mają inne cele i struktury w porównaniu do firm komercyjnych. Takie dostosowanie procesów pracy wiąże się często z dużymi nakładami.
PERSPEKTYWY I KONTROWERSJE
Mimo że wprowadzenie czterodniowego tygodnia pracy w CIB przynosi obiecujące wyniki, brak jednoznacznych danych dotyczących opłacalności modelu w dłuższym okresie budzi kontrowersje. Eksperci z Fundacji Hansa Böcklera, chociaż dostrzegają pozytywne skutki nowego modelu, zauważają, że przekładanie tych doświadczeń na inne sektory może być problematyczne.
Na dziś czterodniowy tydzień pracy pozostaje eksperymentem, który może zrewolucjonizować podejście do organizacji pracy w przyszłości, jednak jego masowe wdrożenie w różnych branżach wymaga dalszych badań i dostosowań. Pytanie o możliwość szerokiego zastosowania tego modelu w innych firmach wciąż pozostaje otwarte.
Artykuł powstał na podstawie cytatów z mediów oraz materiałów źródłowych. Jego autorem jest Jan Klauth.
„`
