22 lutego w Kościele katolickim przypada święto Katedry św. Piotra Apostoła, dzień o znaczącej historii i głębokim duchowym wymiarze. Czym jest to święto dla katolików, jaką ma historię, oraz czy można tego dnia uniknąć mszy świętej?
Co oznacza „katedra”?
Termin „katedra” wywodzi się z łaciny i odnosi się głównie do tronu biskupa, na którym zasiada on podczas liturgii. Nie jest to bowiem zwykłe krzesło, lecz symboliczne miejsce przewodnictwa, które oznacza władzę i jedność świętego Piotra, otaczanego czcią przez chrześcijan od najdawniejszych czasów.
Bazylika św. Piotra i tron apostoła
Katedra Piotra znajduje się w Bazylice św. Piotra, zbudowanej w miejscu męczeńskiej śmierci apostoła. Świątynia powstawała przez długie 120 lat, a prace nadzorowało 22 papieży. Wśród artystów, którzy przyczynili się do jej majestatu, był słynny Michał Anioł, który niestety nie doczekał zakończenia budowy kopuły. Od 1377 roku biskupi rzymscy rezydują przy tej bazylice.
Rzymska katedra, czy jednak nie?
Mogłoby się wydawać, że rzymska katedra to właśnie Bazylika św. Piotra, jednak to tytuł ten przypisany jest Bazylice św. Jana na Lateranie. Po podpisaniu traktatów laterańskich, niewielki obszar wokół Bazyliki stał się terenem miasta-państwa Watykan. Co roku to niezwykłe miejsce przyciąga blisko 8 milionów pielgrzymów i turystów, w tym wielu pragnących zobaczyć tron św. Piotra.
Co się stało z tronem św. Piotra?
Oryginalny tron św. Piotra jest obecnie ukryty w ozdobnej konstrukcji z kości słoniowej, nawiązującej kształtem do pierwotnych form. Arcydzieło autorstwa Gian Lorenzo Berniniego szczyci się misternymi dekoracjami z białego i czarnego marmuru oraz czerwonego jaspisu. Według badań, tron ten najprawdopodobniej był darem króla Franków, Karola Łysego, dla papieża Jana VIII w IX wieku; niektóre drewniane elementy mogą mieć swoje korzenie jeszcze z VI wieku.
Historia święta
W 1558 roku papież Paweł IV ustanowił 18 stycznia jako dzień upamiętnienia wstąpienia św. Piotra na tron rzymski, a 22 lutego miał być dniem poświęconym objęciu stolicy w Antiochii. Z biegiem czasu oba te święta rozszerzyły swój zasięg na cały Kościół Łaciński, a reformy Jana XXIII w 1962 roku połączyły je w jedno, obchodzone 22 lutego.
Znaczenie i refleksja
Święto Katedry św. Piotra podkreśla wyjątkową rolę apostoła jako pierwszego papieża, fundamentu Kościoła. Ewangelia przytacza słowa Jezusa do Piotra: „Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i na tej skale zbuduję mój Kościół” (Mt 16,18). Już Ojcowie Kościoła mówili o nim jako o „księciu i obrońcy wszystkich innych” czy „naczelnym wodzu apostołów”.
Liturgia tego dnia ma uroczysty charakter, a Bazylika św. Piotra często staje się miejscem, w którym papież przewodniczy mszy. To nie tylko historyczne wspomnienie, ale także czas refleksji nad rolą Namiestnika Chrystusa oraz jednością Kościoła. Wierni modlą się o mądrość dla papieża, by potrafił prowadzić wspólnotę w zmieniającym się świecie.
Obowiązek uczestnictwa w mszy
Choć 22 lutego nie jest świętem obowiązkowym, co oznacza, że katolicy nie są zobowiązani do uczestnictwa w mszy, mają możliwość uzyskania odpustu zupełnego za nawiedzenie dowolnej katedry i odmówienie modlitw „Ojcze nasz” oraz „Credo”, przy spełnieniu określonych warunków: braku przywiązania do grzechu, bycia w stanie łaski uświęcającej i przyjęcia komunii świętej, a także modlitwy w intencjach Ojca Świętego.
Święto Katedry św. Piotra przypomina, że Kościół to wspólnota oparta na fundamencie wiary, tradycji i jedności, którą uosabia papież. To także doskonała okazja, by zatrzymać się na chwilę w wirze codziennych obowiązków i zastanowić nad duchowym wymiarem życia.
Źródło/foto: Interia
