Karol Stanisław Onufry Jan Nepomucen Radziwiłł
Karol Stanisław Radziwiłł, znany jako „Panie Kochanku”, urodził się 27 lutego 1734 roku w Nieświeżu, a zmarł 21 listopada 1790 roku w Białej Podlaskiej. Był jednym z najwybitniejszych magnatów w Rzeczypospolitej w II połowie XVIII wieku oraz jednym z najbogatszych przedstawicieli arystokracji w Europie.
Kariera
Karol Radziwiłł piastował wiele istotnych funkcji, w tym:
- Wojewoda wileński od 1762 roku
- Generał lejtnant wojsk litewskich od 1759 roku
- Szef 8. Regimentu Pieszego Domu Radziwiłłów
- Marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1755 roku
- Starosta generalny ruski w latach 1754–1762
Był także posłem na wiele sejmów, w tym w 1748 roku, kiedy miał zaledwie 14 lat. W 1764 roku był przywódcą obozu staroszlacheckiego, sprzeciwiając się wpływom rosyjskim w Polsce.
Życie osobiste
Karol Radziwiłł był synem Michała Kazimierza Radziwiłła i Franciszki Urszuli Wiśniowieckiej. Jego pierwszą żoną była Maria Lubomirska, a drugą Teresa Rzewuska. Po rozwodzie z pierwszą żoną, Radziwiłł spędził ostatnie lata życia w Nieświeżu, gdzie oddał się rozrzutnemu stylowi życia.
Dziedzictwo
Radziwiłł był postacią kontrowersyjną, z jednej strony znany z hojności i sarmatyzmu, z drugiej – z rozrzutności i skandali. Jego postać zainspirowała Adama Mickiewicza do stworzenia postaci stolnika Horeszki w „Panu Tadeuszu”. Ponadto, założył Radziwiłłowską Szkołę Majtków w Nieświeżu, uznawaną za pierwszą szkołę morską w Polsce.
Ordery i odznaczenia
Karol Radziwiłł był odznaczony wieloma orderami, w tym:
- Order Orła Białego (1757)
- Kawaler bawarskiego Orderu św. Huberta (od 1739)
- Rosyjskie Ordery: św. Andrzeja Apostoła i św. Aleksandra Newskiego (1767)
- Pruski Order Orła Czarnego (1791)
Zmarł w 1790 roku, pozostawiając po sobie skomplikowane dziedzictwo w historii Polski.
