Dzisiaj jest 26 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Cyrkulacja

Chcę dodać własny artykuł

Cyrkulacja – definicja i właściwości

Cyrkulacja, oznaczana jako mathbf Gamma, to wielkość skalarna wprowadzona w dynamice płynów, a następnie uogólniona na wszystkie pola wektorowe. Dla przepływającego płynu o prędkości mathbf{V} wzdłuż zamkniętej krzywej C, cyrkulację oblicza się według wzoru:

Gamma=ointlimits_Cmathbf{V}cdotmathbf{ds},

gdzie mathbf{ds} to wektor styczny do krzywej. Niezerowa cyrkulacja wskazuje na zawirowania płynu, a jej dodatnia wartość oznacza ruch zgodny z kierunkiem całkowania. Zgodnie z twierdzeniem Kutty-Żukowskiego, w przepływie laminarnym cyrkulacja wokół poruszającego się ciała jest stała dla wszystkich krzywych całkowania, a siła nośna jest z nią proporcjonalna.

Uogólniona definicja cyrkulacji

Dla pola wektorowego overline{F}(x,y,z) wzdłuż krzywej L, cyrkulację można określić wzorem:

Gamma = ointlimits_L overline{F} cdot overline{dl},

gdzie overline{dl} to infinitezymalny wektor styczny do krzywej. Przy parametryzacji krzywej overlinevarphi(t) w przedziale [a,b], wzór przyjmuje postać:

Gamma = intlimits_a^b left( overline{F}(t) cdot frac{d overlinevarphi}{dt} right) dt.

Związek cyrkulacji z rotacją

Twierdzenie Stokesa łączy całkę po zamkniętej krzywej z rotacją przenikającą przez powierzchnię ograniczoną tą krzywą:

Gamma=ointlimits_Cmathbf{V}cdotmathbf{ds}=int!!!intlimits_S(nablatimesmathbf{V})cdotmathbf{dS}.

Z tego związku wynika, że:

hat{n} cdot overline{rot F} = lim_{S to 0} frac{Gamma}{S},

gdzie hat{n} jest wersorem normalnym do powierzchni S. Oznacza to, że iloczyn skalarny rotacji z wersorem normalnym w danym punkcie jest równy granicy ilorazu cyrkulacji przez pole powierzchni, gdy powierzchnia dąży do zera.

Podsumowując, cyrkulacja jest kluczowym pojęciem w dynamice płynów, wpływającym na siły nośne oraz zawirowania w płynach.