Mariologia
Mariologia, znana jako teologia mariologiczna, jest działem teologii dogmatycznej, który koncentruje się na Maryi z Nazaretu, Matce Jezusa Chrystusa. Obejmuje różnorodne zagadnienia, takie jak:
- wybranie i świętość Maryi
- poczęcie Syna z Ducha Świętego
- obecność Maryi w życiu Jezusa i Kościoła
- dziewictwo i Boże macierzyństwo
- udział w zbawczym dziele Chrystusa
- znaczenie Maryi w Kościele
- kult Maryjny
Źródła mariologii
Podstawowe źródła mariologii to:
- Pismo Święte
- nauczanie ojców Kościoła
- sobory i synody
- liturgia
- doświadczenia świętych i mistyków
- pobożność ludowa
Historia mariologii
Pierwszy systematyczny traktat o Maryi został napisany przez hiszpańskiego jezuitę Francisco Suareza w 1590 roku. Termin „mariologia” po raz pierwszy użył Placido Nigido w XVII wieku. Sobór Watykański II wzbogacił mariologię, łącząc ją z chrystologią i nauką o Kościele.
Współczesna mariologia rozwija się dzięki Międzynarodowym Kongresom Mariologicznym organizowanym przez Pontificia Academia Mariana Internationalis (PAMI). Głównym ośrodkiem mariologii w Rzymie jest Papieski Wydział Teologii „Marianum”. W Polsce pierwsza Katedra Mariologii została utworzona na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w 1958 roku, a w 1999 roku powstało Polskie Towarzystwo Mariologiczne.
W teologii protestanckiej i prawosławnej mariologia nie ma odrębnego traktatu; w prawosławiu stanowi część chrystologii, znanej jako teotokologia.
Rodzaje mariologii
Mariologię można podzielić na różne rodzaje, w zależności od źródeł i metod:
- biblijna
- patrystyczna
- scholastyczna
- pozytywna
- przywilejów
- historiozbawczą
- akademicką
- ludową
- wyzwolenia
- chrystotypiczną
- eklezjotypiczną
- feministyczną
- symboliczną
- narracyjną
- ekumeniczną
Każdy z tych rodzajów ma swoje specyficzne cele i metody badawcze, przyczyniając się do zrozumienia roli Maryi w teologii i życiu Kościoła.
