Alfred Woodcock – Oceanograf i Meteorolog
Alfred Woodcock (7 września 1905 – 26 lutego 2005) był amerykańskim oceanografem i meteorologiem. W swojej karierze dokonał licznych odkryć dotyczących ruchów konwekcyjnych i ich zależności od wiatru oraz wpływu aerozoli na opady atmosferyczne.
Kluczowe Odkrycia
Woodcock zidentyfikował dwa rodzaje ruchów konwekcyjnych poniżej chmur, które zależą od siły wiatru, na podstawie obserwacji:
- Ruch meduz unoszących się 45 stopni na lewo od kierunku wiatru.
- Ułożenie wodorostów równolegle do kierunku wiatru.
Wykazał także istnienie cyrkulacji Langmuira w oceanie.
Badania nad Wiatrami Pasatowymi
Podczas II wojny światowej Woodcock uczestniczył w badaniach dotyczących wiatrów pasatowych na Północnym Atlantyku. Wykazał, że spadek temperatury w chmurach mieści się pomiędzy wartościami sucho-adiabatycznymi a wilgotno-adiabatycznymi. To przełomowe badanie pokazało, że chmury mieszają się z otaczającym je powietrzem.
Wpływ Aerozoli Morskich
Od 1949 roku Woodcock publikował prace naukowe, w których udowodnił, że cząstki soli morskiej wpływają na formowanie się kropli deszczu oraz opady nad oceanami. Jego badania wykazały, że ilość aerozoli soli zależy od załamań fal, które z kolei są uzależnione od prędkości wiatru.
Znaczenie Badań
Hipotezy Woodcocka stały się podstawą do dyskusji na temat sprzężeń zwrotnych związanych z globalnym ociepleniem. Wartości albedo, związane z pokrywą chmur, mają kluczowy wpływ na ilość promieniowania słonecznego docierającego do powierzchni ziemi oraz na temperaturę oceanu.
Publikacje i Dziedzictwo
Woodcock opublikował ponad 80 artykułów naukowych, w tym ostatni w wieku 92 lat, pozostawiając trwały ślad w dziedzinie oceanografii i meteorologii.
Bibliografia
* Alfred H. Woodcock (1905-2005) nekrolog. Published in EOS Transactions, vol. 86, number 51, December 2005, napisany przez Duncan Blanchard.
