„`html
Tur – wieś w Kujawsko-Pomorskiem
Tur, znany również jako Thure, położony jest w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie nakielskim, w gminie Szubin, nad rzeką Noteć, 20,5 km na zachód od Bydgoszczy.
Lokalizacja
Miejscowość znajduje się w północno-wschodniej części Pałuk, na wysokości 62 m n.p.m. Otoczona jest lasami Puszczy Bydgoskiej, w pobliżu nieistniejącego Jeziora Turskiego.
Historia
Pierwsza wzmianka o Turze pochodzi z 1337 roku, kiedy król Kazimierz III Wielki zezwolił na budowę mostu przez Noteć. Nazwa wsi wywodzi się od tura, wymarłego ssaka. Tur był osadą puszczańską, która trzykrotnie uzyskała prawa miejskie: w 1539, 1549 i 1590 roku. Po 1772 roku, kiedy miejscowość znalazła się w granicach Prus, napłynęli osadnicy niemieccy. W XIX wieku Tur dynamicznie się rozwijał, posiadając m.in. młyny, huty szkła, tartak oraz inne zakłady.
W latach 1812-1827 majątek Turu należał do ministra Księstwa Warszawskiego, a w 1830 roku przeszedł w ręce Dawida Radeekiera. W czasie II wojny światowej istniał tu oboz dla jeńców brytyjskich.
Demografia
W 1831 roku Tur zamieszkiwało 68 osób, a w 1910 roku liczba ta wzrosła do 800. Zgodnie z danymi z 2011 roku, wieś liczyła 1085 mieszkańców.
Kalendarium
- 1337 – pierwsza wzmianka o Turze w dokumencie królewskim
- 1539 – nadanie praw miejskich przez Zygmunta I Starego
- 1812-1827 – dobra Turu w rękach Stanisława Brezy
- 1941-1942 – oboz dla jeńców angielskich
- 1984 – erygowanie parafii św. Stanisława Kostki
- 2011 – budowa świetlicy i Izby Muzealnej „Szklany Tur”
Podział administracyjny
W latach 1975-1998 Tur należał do województwa bydgoskiego.
„`
