Pasmo Jeleniowskie
Pasmo Jeleniowskie jest częścią Gór Świętokrzyskich, rozciągającą się od doliny rzeki Słupianki na zachodzie do Wyżyny Sandomierskiej, w okolicach wsi Bukowiany na wschodzie. Geologicznie pasmo składa się głównie z kwarcytów kambryjskich i jest w dużej mierze pokryte lasem jodłowo-bukowym. Wchodzi w skład Jeleniowskiego Parku Krajobrazowego, gdzie występują charakterystyczne dla regionu gołoborza, szczególnie na Górze Jeleniowskiej i Szczytniaku.
W historii regionu ważne wydarzenia miały miejsce podczas powstania styczniowego, kiedy w lokalnych lasach obozowały oddziały pułkownika Karola Kality. W czasie II wojny światowej pasmo stanowiło schronienie dla oddziałów partyzanckich Armii Krajowej (AK) oraz Gwardii Ludowej (GL).
Na północno-wschodnim stoku Góry Witosławskiej, przy ścieżce prowadzącej do Witosławic, znajduje się drewniana kaplica pod wezwaniem Zesłania Ducha Świętego z XVIII/XIX wieku. Obok kaplicy znajduje się źródełko z kamienną rzeźbą Matki Bożej z Dzieciątkiem, również pochodzącą z XVIII wieku.
Pasmo Jeleniowskie jest ważnym szlakiem turystycznym. Przez jego teren przebiega Główny Szlak Świętokrzyski im. Edmunda Massalskiego, łączący Gołoszyce z Kuźniakami, a także czarny szlak turystyczny z Nowej Słupi do Piórkowa.
Główne szczyty
- Szczytniak – 554 m n.p.m.
- Góra Jeleniowska – 533 m n.p.m.
- Góra Chocimowska – 521 m n.p.m.
- Góra Witosławska – 491 m n.p.m.
- Wesołówka – 469 m n.p.m.
- Skoszyńska – 451 m n.p.m.
- Truskolaska – 448 m n.p.m.
Podsumowanie
Pasmo Jeleniowskie, z jego bogatą historią i unikalną geologią, stanowi cenny element Gór Świętokrzyskich. Oferuje piękne widoki oraz liczne szlaki turystyczne, przyciągając miłośników przyrody i historii.
