Zasada Gausego
Zasada Gausego, znana również jako zasada konkurencyjnego wypierania, wskazuje, że dwa gatunki, które mają identyczne nisze ekologiczne, nie mogą współistnieć. W efekcie jedno z nich wypiera drugie. Konkurencja może dotyczyć różnych zasobów, takich jak przestrzeń życiowa, pokarm, światło oraz podatność na drapieżniki i choroby. Nazwa zasady pochodzi od rosyjskiego biologa Gieorgija F. Gausego.
Paradoks planktonu
Wyjątkiem od zasady wypierania jest zjawisko zróżnicowania organizmów planktonowych, które zajmują tę samą niszę ekologiczną. W 1961 roku G. Evelyn Hutchinson określił to jako „paradoks planktonu”. Zjawisko to okazało się powszechne, nie tylko w wodach, co wynika z nieprecyzyjnej interpretacji pojęcia niszy ekologicznej. Dotychczas nie uwzględniano n-wymiarowości niszy oraz dynamiki procesów ekologicznych i ewolucyjnych. W stabilnych warunkach środowiskowych różne gatunki o podobnych wymaganiach mogą współistnieć, gdy zmiany warunków są szybsze niż tempo wypierania przez mniej konkurencyjne populacje.
Uwagi
Warto zauważyć, że zasada Gausego nie jest absolutna. W praktyce istnieje wiele czynników wpływających na interakcje międzygatunkowe oraz na zdolność gatunków do współistnienia. Zrozumienie tych zjawisk jest kluczowe dla badań nad ekosystemami i ich dynamiką.
Przypisy
- Kategoria: Ewolucja
- Kategoria: Interakcje międzygatunkowe
