Miechunka peruwiańska
Miechunka peruwiańska (Physalis peruviana L.) jest byliną z rodziny psiankowatych, pochodzącą z Ameryki Południowej (Boliwia, Peru, Kolumbia, Ekwador). Roślina ta rozprzestrzeniła się w wielu regionach świata, w tym w Australii, Nowej Zelandii, na Wyspach Brytyjskich oraz w Afryce i Azji. W Polsce jest czasami uprawiana.
Inne nazwy
- Rodzynek brazylijski
- Jagoda inkaska
- Jagoda peruwiańska
- Wenezuelskie topo-tono
- Miechunka jadalna
- Wiśnia peruwiańska
Morfologia
Miechunka peruwiańska charakteryzuje się silnie rozgałęzionym, owłosionym pokrojem, osiągającym wysokość do 1,2 m. Posiada płożącą łodygę oraz sercowate, filcowate liście. Kwiaty są obupłciowe, samopłodne, z charakterystycznym, rozdętym kielichem i żółtą, 5-łatkową koroną. Owoce to okrągłe jagody, o masie 4–5 g, zamknięte w zrośniętych działkach kielicha.
Zastosowanie
- Roślina uprawna: Uprawiana w naturalnym środowisku oraz w innych regionach.
- Sztuka kulinarna: Owoce spożywane na surowo, suszone lub duszone. Mają słodko-kwaśny smak, przypominający pomidora i ananasa. Zawierają ok. 9% glukozy i 11 mg witaminy C na 100 g.
- Roślina ozdobna: W Polsce uprawiana jako roślina jednoroczna z rozsady, ze względu na warunki klimatyczne.
Podsumowanie
Miechunka peruwiańska to ciekawa roślina o wielu zastosowaniach, zarówno kulinarnych, jak i ozdobnych. Dzięki swojemu unikatowemu smakowi oraz wartościom odżywczym staje się coraz bardziej popularna w różnych regionach świata.
