Systemy Słabych Otwarć (SSO)
Systemy Słabych Otwarć (SSO) to grupa licytacyjnych systemów stosowanych w brydżu, które powstały w latach 60. XX wieku. Ich twórcą był Łukasz Sławiński, a systemy te były rozwijane przez Stanisława Rumińskiego oraz innych autorów.
Podstawowe założenia SSO
Kluczowym elementem SSO jest otwieranie licytacji z ręką o statystycznej sile 8-12 punktów honorowych (PH), co różni się od klasycznych systemów, które opierają się na silnych otwarciach. SSO przewidują również jedno niskie otwarcie dla rąk o sile 0-7 PH (zwykle 1♦). Silne ręce są licytowane przez forsujący pas.
Przebieg licytacji
Po pasie dalsza licytacja najczęściej przebiega według ustalonych schematów, a limity siły otwarć mogą być obniżane do 6-10 lub 7-11 PH. Możliwe jest także stosowanie różnych SSO w zależności od pozycji licytacyjnej.
Innowacje w SSO
Systemy te wprowadziły wiele nowatorskich rozwiązań, które zyskały popularność w klasycznych systemach. Kluczowe informacje dla partnera dotyczące ręki mogą obejmować krótką długość w kolorach, a niekoniecznie długość w jednym kolorze. W SSO zastosowano również otwarcia wskazujące na krótką długość oraz alternatywne dwukolorówki.
Regulacje dotyczące SSO
Ze względu na ich różnorodność i często sztuczny charakter, SSO są uznawane za 'Systemy Wysoce Sztuczne’ (ang. Highly Unusual Method). W związku z tym ich użycie jest zabronione w większości oficjalnych rozgrywek, zarówno krajowych, jak i międzynarodowych. Jednak Polski Związek Brydża Sportowego oraz World Bridge Federation pozwalają na ich stosowanie w drużynowych rozgrywkach na najwyższym poziomie, pod warunkiem wcześniejszego dostarczenia opisu systemu przeciwnikom.
Przykłady SSO
- Bez Nazwy
- Delta
- Lambda
