Konstanty Majeranowski
Konstanty Majeranowski (1790-1851) był polskim dziennikarzem, poetą, dramaturgiem, powieściopisarzem, tłumaczem i wydawcą. Urodził się w Krakowie w rodzinie o tradycjach mieszczańskich. Po służbie wojskowej osiedlił się na stałe w Krakowie, gdzie piastował różne funkcje, w tym kalkulatora departamentu krakowskiego. Był również cenzorem Wolnego Miasta Krakowa i zmarł w 1851 roku.
Działalność Wydawnicza
Majeranowski redagował m.in. „Pszczółkę Krakowską” i „Gazetę Krakowską”. W latach 1819-1830 starał się zdominować rynek prasowy w Krakowie, wydając wiele czasopism, takich jak:
- Pszczółka Polska (1823)
- Krakus. Towarzysza Liberalnego „Pszczółki Krakowskiej” (1822)
- Gońca Krakowskiego (1828-1830)
Większość z tych tytułów ukazywała się przez krótki czas i nie zdobyła stałego grona czytelników.
Twórczość
Debiut literacki Majeranowskiego miał miejsce w 1810 roku, kiedy to napisał komedię Dla króla i ojczyzny wszyscy w mundurach. Jego twórczość obejmowała sztuki teatralne, opowiadania i poematy. Przykładowe dzieła to:
- Kazimierz Wielki król chłopów (1820)
- Brózda, wójt łobzowski (1820)
- Wesele na Pocieszce (1822)
Majeranowski tworzył również opery i dramaty, takie jak Kościuszko nad Sekwaną (1821) i Dwory polskie z XVII wieku (1850).
Przekłady i Tłumaczenia
Majeranowski był również tłumaczem. Wśród jego przekładów znajdują się:
- Voltaire: Brutus
- C. J. Delavigne: Nieszpory sycylijskie
- V. Hugo: Ruy Blas
Recepcja Twórczości
W swojej pracy Majeranowski dopuścił się wielu mistyfikacji, publikując opisy dawnych obyczajów, które okazały się fikcyjne. Jego twórczość pozostaje przedmiotem zainteresowania historyków literatury.
Bibliografia
* Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2003.
Linki Zewnętrzne
* [Dzieła Konstantego Majeranowskiego] w bibliotece Polona.
