Fajans

Fajans – Charakterystyka i Historia

Fajans jest rodzajem ceramiki, produkowanej z zanieczyszczonego kaolinu, który jest zbliżony do porcelany. Po wypaleniu w temperaturach powyżej 1000 °C, wyroby fajansowe przybierają kolor od białego do jasnokremowego. Często pokrywane są nieprzezroczystym szkliwem.

Pochodzenie i Rozwój

Nazwa „fajans” odnosi się również do prehistorycznych wyrobów ceramicznych, które były znane w Egipcie od czwartego tysiąclecia p.n.e. oraz w dolinie Indusu kilkanaście stuleci później. W Europie, pierwsze próby wypalania ceramiki podobnej do majoliki miały miejsce na początku XV wieku we włoskim mieście Faenza, co dało początek nazwie „fajans”.

Produkcja w Europie

Wytwórnie fajansu zaczęły powstawać w Europie Północnej, szczególnie we Francji (w miastach takich jak Lunéville, Nevers, Rouen, Moustiers i Marsylia) oraz w Niderlandach, w okolicach Delft. Z czasem produkcja rozprzestrzeniła się także do Niemiec i Polski.