Łowkowice
Łowkowice, znane wcześniej jako Lowkowitz i Bienendorf, to miejscowość w gminie Kluczbork. W 1936 roku nazwa została zmieniona przez administrację III Rzeszy na Bienendorf, upamiętniając pszczelarza Jana Dzierżona. Po II wojnie światowej, 12 listopada 1946 roku, przywrócono pierwotną nazwę Łowkowice.
Historia i Demografia
W 1869 roku w Łowkowicach mieszkało 1306 katolików, 272 ewangelików oraz 8 Żydów. Zgodnie z danymi z 1884 roku, liczba mieszkańców wynosiła 1116. W 1910 roku w miejscowości żyło 1163 Polaków, a podczas plebiscytu w 1921 roku 639 z 872 uprawnionych do głosowania osób opowiedziało się za Niemcami (79,6%). W 1933 roku populacja wynosiła 1218 osób, a w 1939 roku spadła do 1164.
Zabytki
W Łowkowicach znajdują się liczne zabytki, w tym:
- Kościół parafialny pw. Nawiedzenia Matki Boskiej – z XIX wieku.
- Domy:
- Nr 13 – murowany, piętrowy z fryzem ornamentowym, z 1. połowy XIX wieku.
- Nr 20 – parterowy z piętrem, datowany na 1855 rok.
- Nr 22 – murowany, parterowy z piętrem, z połowy XIX wieku.
- Chałupy: Drewniane, konstrukcji wieńcowej, z dachem krytym strzechą (nr 7, 21, 23).
- Kapliczki:
- Murowana, otynkowana z rzeźbą Jana Nepomucena z 1. połowy XIX wieku.
- Nowsza kapliczka z rzeźbą Matki Bożej.
Osoby związane z Łowkowicami
- Jan Dzierżon (1811-1906) – pszczelarz i odkrywca zjawiska partenogenezy u pszczół.
Bibliografia
- Sulimierski Filip, Chlebowski Bronisław, Walewski Władysław, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, tom V, Warszawa 1884.
- Łangowski Jan, Osmańczyk Edmund, Leksykon Polactwa w Niemczech, 1939.
- Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian, Katalog zabytków sztuki w Polsce, tom VII, Warszawa 1960.
