„`html
Lipienica
Lipienica to wieś położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Kowalewo Pomorskie.
Podział administracyjny
W latach 1954-1957 Lipienica była siedzibą gromady Lipienica, a po jej zniesieniu w gromadzie Kowalewo. W latach 1975-1998 miejscowość należała do województwa toruńskiego.
Historia
Lipienica jest jedną z najmłodszych miejscowości gminy Kowalewo Pomorskie. Według spisu z 1777 roku, wieś nie istniała. Pierwsze wzmianki o Lipienicy pochodzą z 1813 roku, kiedy Bartłomiej Lipiński przekazał majątek Chełmonie swojemu szwagrowi Franciszkowi Paliszewskiemu, zatrzymując Lipienicę. W 1839 roku nowi właściciele Chełmonia, Gering i Rumker, przejęli folwark Lipienica. Po podziale majątku w 1844 roku, Lipienica przypadła Geringowi.
W 1855 roku Lipienica figurowała jako majątek rycerski. W 1867 roku zakupił go Julius von Puttkammer, a w 1871 roku sprzedał Arthurowi Wolffowi. W 1897 roku zmieniono nazwę wsi na Heinrichsberg. Ostatnim właścicielem był Gustaw Studte, który w 1903 roku sprzedał majątek komisji kolonizacyjnej, która wybudowała szkołę w 1905 roku oraz przeprowadziła parcelację ziemi w 1907 roku, sprowadzając niemieckich osadników.
Począwszy od 1908 roku, Lipienica przekształciła się z obszaru dworskiego w gminę wiejską. Na początku XX wieku, ewangelicy stanowili około 93% mieszkańców, a dzieci uczęszczały do szkoły ewangelickiej w Bielsku przed 1905 rokiem. Po 1920 roku szkoła stała się państwową placówką publiczną.
Po 1945 roku Lipienicę zasiedlili Polacy z kielecczyzny.
Ludzie
W księgach strat z I wojny światowej figurują nazwiska takie jak: Chłodowski, Greger, Jasinski, Kowalski, Makowski, Marchlewski, Mikolajczyk, Mischalowski, Seiter, Hembruch, Seuter, Tauber, Wolfram. Fritz był pierwszym nauczycielem w Lipienicy.
Zabytki
- Cmentarz ewangelicki – położony w polu w stronę wsi Chełmonie, otoczony przez pola uprawne. Cmentarz miał charakter komunalny.
„`
