Kałęczyn
Kałęczyn to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie ostrowskim, w gminie Nur. W latach 1975–1998 miejscowość należała do województwa łomżyńskiego. Mieszkańcy kościoła rzymskokatolickiego przynależą do parafii Przemienienia Pańskiego w Zuzeli.
Historia
Wieś została prawdopodobnie założona w XV wieku i była kościelna, należąca do klasztoru kanoników regularnych z Czerwińska. Uprawiano tutaj ponad 7 włók ziemi. Nazwa Kałęczyn pochodzi od osobowego miana Kałęka, a w spisie podatkowym z 1578 roku występuje jako Kalenczino.
Własność klasztorna trwała do 1797 roku, kiedy to władze pruskie przejęły dobra ziemskie kanoników. Po 1807 roku miejscowość weszła w skład Księstwa Warszawskiego, a następnie Królestwa Polskiego. Do 1864 roku wieś była zarządzana przez Komisję Skarbu Królestwa Polskiego.
W 1817 roku w Kałęczynie znajdowało się 15 domów i 97 mieszkańców. W 1827 roku liczba domostw wzrosła do 16, a mieszkańców do 112. W 1864 roku nastąpiło uwłaszczenie ziemi rządowej, a w 1891 roku odnotowano 15 domów i 143 mieszkańców, wszyscy byli chłopami prowadzącymi 22 gospodarstwa.
W 1921 roku wieś liczyła 31 domów i 226 mieszkańców. Kałęczyn wówczas należał do gminy Szulborze-Koty oraz parafii Zuzela.
