Górki Noteckie
Górki Noteckie to wieś w Polsce, zlokalizowana w województwie lubuskim, w powiecie strzelecko-drezdeneckim, w gminie Zwierzyn. Wieś liczy 185 gospodarstw, a jej historia sięga czasów neolitu.
Położenie i historia
Górki Noteckie mają długą historię osadniczą, z najstarszymi śladami sięgającymi około 2500–1800 p.n.e. Odkryto tu pozostałości kultury amfor kulistych oraz cmentarzysko z okresu wczesnego średniowiecza. Wieś była związana z grodem w Santoku, a w 1260 roku przeszła na własność Brandenburgii. W 1326 roku była wymieniana jako miejscowość zniszczona podczas najazdów. W kolejnych latach zmieniała nazwy, a jej niemiecka wersja „Gurkow” odnosi się do słowiańskiego słowa oznaczającego „pagórek”.
Życie codzienne i gospodarka
- W końcu XV wieku mieszkańcy zajmowali się rybołówstwem i bartnictwem.
- W 1499 roku wieś uzyskała przywilej na rybołówstwo i pasieki.
- W 1609 roku chłopi zobowiązani byli do dostarczania drewna lekarzowi w Strzelcach.
Wojna trzydziestoletnia (1618–1648) spowodowała znaczne spustoszenie, a po wojnie wieś opustoszała. W XVIII wieku mieszkańcy przetrwali głównie dzięki rybołówstwu. W 1753 roku wieś została zaatakowana przez Kozaków, co przyniosło kolejne zniszczenia.
Rozwój i kolonizacja
Po wojnie siedmioletniej (1756–1763) Górki przeszły kolonizację fryderycjańską, zniesiono pańszczyznę, a w latach 1763-64 wybudowano nowe zagrody. W XIX wieku wieś rozwijała się, a w 1857 roku otwarto linię kolejową, co przyczyniło się do wzrostu liczby mieszkańców.
Czasy współczesne
W czasie II wojny światowej Górki zostały zajęte przez Armię Czerwoną w 1945 roku, a ich dotychczasowi mieszkańcy zostali wysiedleni. Po wojnie wieś stała się gromadzką siedzibą w gminie Zwierzyn, a w latach 1954–1972 była siedzibą gromady Górki Noteckie. W latach 1975–1998 administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.
Na przestrzeni lat Górki Noteckie przeszły wiele zmian, zarówno demograficznych, jak i gospodarczych, a ich historia jest świadectwem bogatej przeszłości regionu.
