„`html
Kazimierz Budzyk
Kazimierz Budzyk (15 stycznia 1911 – 5 marca 1964) był polskim historykiem i teoretykiem literatury, a także współzałożycielem Instytutu Badań Literackich i profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizował się w literaturze staropolskiej, szczególnie w renesansie.
Życiorys
Urodził się w wielodzietnej rodzinie chłopskiej w Nowym Targu jako syn Ignacego. Po ukończeniu gimnazjum klasycznego w 1929 roku rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które zakończył w 1934 roku. Pracował jako bibliotekarz w dziale starych druków. Zmarł w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Twórczość
- „Przełom renesansowy w literaturze polskiej”
- „Z dziejów renesansu w Polsce”
- „Szkice i materiały do dziejów literatury staropolskiej”
- „Studia z zakresu bibliografii i księgoznawstwa”
- Antologia „Stylistyka teoretyczna w Polsce”
- „Bibliografia konstytucyj sejmowych XVII wieku w Polsce” (Wrocław 1952)
- Inicjator i redaktor naczelny Bibliografii literatury polskiej „Nowy Korbut” do 1963 roku
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (16 lipca 1954)
- Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1951)
Nagrody
W 1955 roku otrzymał Nagrodę Państwową II stopnia za dorobek naukowy, w tym prace: „Przełom renesansowy w literaturze polskiej drugiej połowy XV i pierwszej połowy XVI w.” oraz „Bibliografia Konstytucji Sejmowych XVII w. w Polsce”.
„`
